Mevsimler geçerken, temmuz gelip giderken
Çok istedim yanımda sen yoktun
Yıllar binler olmuş, adaletin kaybolmuş
O yeşil gözlerinde ben yoktum..
daha önce sen yoktun ben söylemiştim
adam olacak çocuğu ceplerinden çıkarıyorlar
o kadar mahir o kadar kendilerinden emin
bu kadar emin olunca milli eğitim ve yaşken eğilen bizler
sadece söylenceden ibaret ellerimiz
Cihan Ülsen
Sen yoktun,
Yokluğunda kalkardı ada vapurları,
Gölgelerimiz gezinirdi ağaçlıklı yollarda,
Kayalıklarda seslerimiz çınlardı,
Deniz seni sorardı bana.
Sen yoktun,
Tüm dünyayı değiştirebilirdim,
Oysa aynalarda eskiyor yüzüm.
Ne yana baksam karşımda bir anı,
Meğer İstanbul ne çok benziyormuş sana.
Ben Hızır isem Musam nerde….
Kim birlik denizinde yok olmazsa...
...isterse şeklen adam olsun...
...isterse mertebesi yüce olsun...
...o adam adam olamamıştır…
…İster münerri biri olsun...
...ister kusurlu…
…Kimin gayp aleminde gizlenmiş bir güneşi varsa...
...nihayet bir gün gelir...
...o güneş bulutlardan seyrilir...
...onun üstüne doğar...
...Kim kendi güneşini ulaşırsa iyice bil ki...
...iyiden de kurtulur... ...kötüden kurtulur…
…Sen var oldukça iyi…sen var oldukça kötü vardır…
…Fakat sen kaybolun…aradan çıktın mı?
…Bütün hepsi boş şeylerdir…
…Sen kendi varlığında kalırsan…ancak iyiyle kötüyü verir…
…Hal böyle olunca yolda uzanar gider…
…Önce yoktun sen…
…Yokluktan yok…Varlıktan var kaldı…
…ilk en iyidir nasılsan öyle kalsaydı….
….Yani varlığın olmasaydı…yok olsaydı…
İlkbaharda çiçek açtı sen yoktun
Yaz bitti gün söndü sen yoktun
Bahar bitti mevsim soldu sen yoktun
Kış geldi soğuk vurdu sen yoktun
Kar yağdı bugün her yer beyaz sen yoksun
Mevsimin yok mu senin hiç yoksun
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa kahrolayım, sen İstanbul kokardın
Sevdiceğim, sen İstanbul kokardın
Seni sordum gündüzlerce bu şehrin her sokağına
Söylemedi, inat ettim gece seni uyudum
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir, şahittir denizle gece
Sensizken, İstanbul'da bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı, ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun, ölüm geldi ölmedim
Ağladım yüreğimde sen, sende divane İstanbul
Aşkından hatıra dedim göz yaşımı silmedim
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim
Çatlayası deli yürek 'sen sen' diye atıyor
Gwce gözlüm, İstanbul seni kokuyor
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Ayla toprak şahittir, şahittir denizle gece
Sensizken, İstanbul'da bir kez olsun gülmedim
Yıllar kapımı çaldı, ellerinde vur emri
Yokluğun var sen yoktun, ölüm geldi ölmedim
Ağladım yüreğimde sen, sende divane İstanbul
Aşkından hatıra dedim göz yaşımı silmedim
Ben bir sana, bir bu şehre gül dedim
Belki de can ben bu şehri güller için çok sevdim
Sen yoktun ben yalnız kalmayı öğrendim,
Acıya duvar gibi durmayı öğrendim.🎧
Sevgine ihtiyacım vardı. Ama sen yoktun.
Şimdilerde sende herkes gibisin.
Ben adını ezberlediğim şiirlerden önce sevdim seni
Ben bir şiirin son ya da ilk kıtasında değil bütününde yaşayarak sevdim seni
Ama
Sen hiç yoktun
...
-Hüsnü Bala
812
Sondan bir sonraki kuşlar da gelmişti,
Sen yine yoktun!
Kavlimiz bu muydu?
Ben hep bekleyecek,
Sen hiç gelmeyecektin,
Sondan bir sonraki kuşlara rağmen
19-04-2024/06:50/Alanya