Bu dehşete bir çare bulmalı, artık katlanamıyorumn, görmüyormuş gibi yapamayacağım artık, Bunun sonuçlarını düşünmelisin, bunu yaptiğında herkes seni kendi kölesi yapmaya, bir kör değneği gibi herkesle ve her şeyle ilgilenmek zorunda kalacaksın, senden kendilerine yemek vermeni, onları yikamanı, yataklarına yatırmanı, kaldırmanı, oraya buraya
Seninle yağmurlu bir gecede elele gezip
Yağmurun altında ıslanmak istiyorum
Ben senin kollarında uyumak istiyorum
Seni uyurken seyretmek istiyorum
Sesini duymak istiyorum
Bakışların gözlerimde olsun istiyorum
Seninle çocuklaşmak istiyorum
Her zaman kalbimde ol istiyorum
Seninle ömrümü geçirmek istiyorum
Aslında hiç gitme benden
Ben sadece seni istiyorum
...F.A... #18.06.2023#
'Geceleri ağlamam geçti artık.
İşime gücüme bakıyorum.
Biraz sensizim fazlasıyla sinirli. Tahammülüm yok insanlara.
Daha doğrusu dünya boktanmış, insan eksik kalınca anlıyor.
Çay içmeye devam ediyorum.
Demli, iki şekerli.
Bazen bir yalnızlık çöküyor.
Sonra geçiyor.
Aslında her şey geçiyor.
Geçiyor da unutmaya bir çare bulamadım hala.
Teninin yumuşaklığını unutmadım mesela. Bazen bir şarkı gibi takılıyorsun aklıma. Sözlerim sen oluyor...
Sokaklar üzerime geliyor, insanlar üzerime geliyor. Cümlelerim kısalıyor.
Ben insanlarla konuşmak istemiyorum ki. Seninle konuşup
saçmalamak istiyorum. Gülüşünü seyretmek istiyorum.
Gülüşün hep gözümün önünde ama gülüşünden öpmeyi özlemenin bir çaresi yok. Bu çaresizlik yoruyor beni.
Nefesini hissediyorum uyurken yanımda ama gözlerim karanlığa
açılıyor hep.
Hep karanlık hep.
Bir umut var içimde, gözlerim uyandığımda bir gün yine görecek
seni...
Kim bilir kaç gece sensiz yatacak,
Kaç gece sensiz kalkacağım,
Kaç sabah sensiz uyanacak,
Kaç gün sensiz selamlayacağım yarını
Kim bilir...
Ama şunu iyi biliyorum gülüm.
Bana çok şey kattın ve yaşattın.
Hayatımın en mutlu en heyecanlı ve en sevgi dolu
Geceleri ağlamam geçti artık. İşime gücüme bakıyorum.
Biraz sensizim fazlasıyla sinirli. Tahammülüm yok insanlara.
Daha doğrusu dünya boktanmış, insan eksik kalınca anlıyor.
Çay içmeye devam ediyorum.
Demli, iki şekerli.
Bazen bir yalnızlık çöküyor.
Sonra geçiyor.
Aslında her şey geçiyor.
Geçiyor da unutmaya bir çare bulamadım hala.
Teninin yumuşaklığını unutmadım mesela.
Bazen bir şarkı gibi takılıyorsun aklıma.
Sözlerim sen oluyor… Sokaklar üzerime geliyor, insanlar üzerime geliyor.
Cümlelerim kısalıyor.
Ben insanlarla konuşmak istemiyorum ki. Seninle konuşup saçmalamak istiyorum.
Gülüşünü seyretmek istiyorum. Gülüşün hep gözümün önünde ama gülüşünden öpmeyi özlemenin bir çaresi yok.
Bu çaresizlik yoruyor beni.
Nefesini hissediyorum uyurken yanımda ama gözlerim karanlığa açılıyor hep.
Hep karanlık hep.
Bir umut var içimde, gözlerim uyandığımda bir gün yine görecek seni…!
Bir gece sana ruhumu gönderdim
Pencerenden süzülüp yatağında uyurken seyretmek için
O kadar güzel uyuyordun ki
Bir ara tebessüm bile ettin
O geceden sonra bir daha erken uyumadım
Bir daha seni ziyarete gitmesin diye ruhum
İlk seferinde zor ayrılıp geldi
Bir daha giderse gelmez artık geri
Kendimce...
Mutluluk kendimizi sevmek, kendimize değer vermektir… Mutluluk Bir telefon açmaktır, karşınızdakiyle gülümseyerek konuşmaktır. Bir çift tatlı sözdür, yumuşacık bir dokunuştur. Affetmektir, özür dilemektir, sevmektir, sevilmektir. Çevreye dağıtılan bir tebessümdür, bir kahkahadır mutluluk… Mutluluk elimizde olanlara sevinmek, olmayanlar için ise
‘Geceleri ağlamam geçti artık.
İşime gücüme bakıyorum.
Biraz sensizim fazlasıyla sinirli. Tahammülüm yok insanlara.
Daha doğrusu dünya boktanmış, insan eksik kalınca anlıyor.
Çay içmeye devam ediyorum.
Açık, üç şekerli.
Bazen bir yalnızlık çöküyor.
Sonra geçiyor.
Aslında her şey geçiyor.
Geçiyor da unutmaya bir çare bulamadım hala.
Teninin yumuşaklığını unutmadım mesela.
Bazen bir şarkı gibi takılıyorsun aklıma. Sözlerim sen oluyor…
Sokaklar üzerime geliyor, insanlar üzerime geliyor.
Cümlelerim kısalıyor.
Ben insanlarla konuşmak istemiyorum ki. Seninle konuşup saçmalamak istiyorum. Gülüşünü seyretmek istiyorum.
Gülüşün hep gözümün önünde ama gülüşünden öpmeyi özlemenin bir çaresi yok. Bu çaresizlik yoruyor beni.
Nefesini hissediyorum uyurken yanımda ama gözlerim karanlığa açılıyor hep.
Hep karanlık hep.
Bir umut var içimde, gözlerim uyandığımda bir gün yine görecek seni...
‘Geceleri ağlamam geçti artık. İşime gücüme bakıyorum. Biraz sensizim fazlasıyla sinirli. Tahammülüm yok insanlara. Daha doğrusu dünya bomboşmuş, insan eksik kalınca anlıyor. Çay içmeye devam ediyorum. Demli, şekersiz. Bazen bir yalnızlık çöküyor. Sonra geçiyor. Aslında her şey geçiyor. Geçiyor da unutmaya bir çare bulamadım hala. Bazen bir şarkı gibi takılıyorsun aklıma. Sözlerim sen oluyor… Sokaklar üzerime geliyor, insanlar üzerime geliyor. Cümlelerim kısalıyor. Ben insanlarla konuşmak istemiyorum ki. Seninle konuşup saçmalamak istiyorum. Gülüşünü seyretmek istiyorum. Gülüşün hep gözümün önünde ama gülüşünden öpmeyi özlemenin bir çaresi yok. Bu çaresizlik yoruyor beni. Nefesini hissediyorum uyurken yanımda ama gözlerim karanlığa açılıyor hep. Hep karanlık hep. Bir umut var içimde, gözlerim uyandığımda bir gün yine görecek seni..'🍂
Geceleri ağlamam geçti artık. İşime gücüme bakıyorum. Biraz sensizim fazlasıyla sinirli. Tahammülüm yok insanlara. Daha doğrusu dünya boktanmış, insan eksik kalınca anlıyor. Çay içmeye devam ediyorum. Demli, iki şekerli. Bazen bir yalnızlık çöküyor. Sonra geçiyor. Aslında her şey geçiyor. Geçiyor da unutmaya bir çare bulamadım hala. Teninin yumuşaklığını unutmadım mesela. Bazen bir şarkı gibi takılıyorsun aklıma. Sözlerim sen oluyor... Sokaklar üzerime geliyor, insanlar üzerime geliyor. Cümlelerim kısalıyor. Ben insanlarla konuşmak istemiyorum ki. Seninle konuşup saçmalamak istiyorum. Gülüşünü seyretmek istiyorum. Gülüşün hep gözümün önünde ama gülüşünden öpmeyi özlemenin bir çaresi yok. Bu çaresizlik yoruyor beni. Nefesini hissediyorum uyurken yanımda ama gözlerim karanlığa açılıyor hep. Hep karanlık hep. Bir umut var içimde, gözlerim uyandığımda bir gün yine görecek seni...