Toprağın altını unutmadan yaşayacağız, şu koca dünyada bir avuç topraktan fazlasını görmeyeceğiz, fazlası için yapılan tüm kötülüklerle mücadele edeceğiz.
Sayfa 2
Zaten yüreğimiz acımakla meşhur bu garip dünyada. Toprakla başlayıp toprakla biten bu yolda sürekli yoruluyoruz. Yol boyunca savaşlar seyrettiriyorlar çünkü bize, cinayetler ve hırsızlıklar. Biz bakmamakta ısrar ediyoruz. Yorulmamız bunları gördüğümüzden değil, bunlarla mücadele etmekten.
Sayfa 2
Kaçınılmaz, bu yüzden unutulur. Unutmak çaresizliğin en güzel kanıtıdır çünkü, hin bir kaçıştır.
Sayfa 2
"Zalime ebabil olamasak da
Mazlumun yüreğine serçe oluruz mottosuyla"
Canimmm Istanbul mihrimah cafede keşfettiğim bir güzel dergi
Yazmış olduğu romanlarla tanıdığımız, Batılı anlamda ilk romanların yazarı, Servet-i Fünun'un öncü kalemi Halit Ziya, romanlardaki kurguların aksine, bu kez hayatın ona hazırladığı kurguya maruz kaldı. Kendi ifadesiyle "Ne kadar iyi yetiştirilmek mümkünse öyle yetişsin." dediği ve öyle yetiştirildiğine inandığı evladı Vedat, arkasında
Sayfa 20 - Yunus Yağız - "Acı Hikayemiz"Kitabı okudu
Kalıcı olma ve ölüm korkusu insanın doğasında, içgüdülerinde bulunmakta. Kalıcı olabilmek, ölümsüz olabilmek için dünyada bir sürü eser, anı, günlük, iz bırakmış insanlar var. Kimse hikayesini içinde tutmuyor ve farklı şekilde nesilden nesile aktarıyor. Böylece insan ölümsüz olabiliyor çünkü "İnsan, onu anan en son insan öldüğü zaman ölürmüş asıl." demişler.
Sayfa 14 - Ceren Öztürk - "Tükendikçe Biriken İnsanoğlu"Kitabı okudu
Varoluşçulukta sıkça üstüne durulan bir kavram var: daisen. Yani dünyada bulunma, varlığın olması, varlığın var olması demek. Bu var olma bilinci, acıyla ve acının farkındalığıyla çıkmış ortaya. Araştırmalar böyle gösteriyor.
Sayfa 14 - Ceren Öztürk - "Tükendikçe Biriken İnsanoğlu"Kitabı okudu