Gamlı gamlı hayatı seyre dalınca, insan sevildiğini de hissedemiyor. Ya da benliği buna mâni oluyor. Karanlık bir odada kala kala gözler ışıktan rahatsız oluyor.
Var olana razı olmamak ve asla orada olmayanı istemek, insanın en büyük sınır ihlalidir. Çünkü kendi varoluşsal gücünü aşan, insan olma gücünü aşan bir hüküm verir kişi, teslim olmayarak. Bu da ruhunu kasvete boğar.
Bir çift gözün şahitliğine ihtiyaç duyuyorum diyen kişi, var olmak için değil, zaten sahip olduğu varlığının şahitliği için bir başkasına ihtiyaç duyuyordur. Bir çift gözde ya da gözbebeğinde var olmak istiyorum diyen kişi ise varlığını ötekinin varlığı içinde arıyordur. Varoluşunu o kişinin gözündeki yansımasıyla özdeşleştiriyordur.
Diğer varlıklardan farklı olarak, iki insan arasındaki ilişki, bu iki insanın kendileriyle kurdukları ilişkisinin ilişkisidir. İnsan önce kendiyle sağlıklı bir bağ kurmalıdır.