Asrı ve akşamları kaçırdım
Kanımın gölgesi çöktü üstüne
Yalnızlık çekmedim hiç.
Yorgun ilaçlar
ve geceyi bekleyen bir şair ile.
Her daim asılsız kavgalar çıkardım,
Henüz filiz vermiş, toy bir öfkeyle
Ezana yabancı bir kulak
Kuşların sanatına kör gözler
Çınar ağacının dallarında
Çoktan unutulmuş, ağır sözler
Kuru gölde yaşayan tek ses senin
Senin sesin çatlatıyor kuru toprağı
Sevgi adına yazılmış paçavralar,
Kullanmış kurnazlar en cılız ağı
Ve asılmış yalanlar, kırılmış dallar.
Değilmiyiz sevdalı?
Sevsek önümüzde ne engel kalırdı ne dağlar
bi' otogarda bin kez baktım ayak bastığın betonlara. yerleri okşadım. ana avrat sövdüğüm şehrin kapısında yattım. insanları izledim, renkli gözlü kadınları. yaşıtın oğlanları. belki bi' yerde bi' zaman avucun değmiştir diye saçlarına kirli çocukları. dedim seninle bu allahsız kitapsız betondan kentte nefes alamamak da lütuftur. dedim sevde, sen sus gülüm. sen sus ki inansın sana. sen yut ki feda olacaksa da dik olsun başın. kim ölmüş yalandan. bak, omurgama saplanan gerçeğe bak. bak. yeter bi' kez bak. bak bana. buradayım ben. sesin yükselince kapı arkasına saklananım. yüzün gülünce donup kalanım. kesilen parmağındaki kanım ben. akanım. sana bi' kez dokunamayan, sana bi' kez bakamayan, bunları zaten istemeyen ki hakkı da olmayan ama her defasında sana koşanım. benim senin yüzünden kendime savaşım. etimden sıyrılanım artık ne olur bana bak. benim döküldüğüm şu kaldırıma bak. neden. neden ben buyum, neden ben ne olursam olayım hiçten bir adım öteye yok yolum.
Hoparlörü eline alan bir sanatçıdan daha güzeldi sahneyi büyüleyen sesin.
Solmaya yüz tutmuş gecelerimi güzelleştiren şeydi büyüleyici sözlerin.
Duygulanarak baktığım hediyen, gecelerime tanıklık eden bir servetti.
Ben bilemedim kıymetini, sen üzülme sevdiğim.
Konuşmalarınla Akdeniz akşamlarına öğrettin narinliğini.
Kim bilir, uzaklardan gelecek
Bir büyük hayalin izdüşümüsün
Sığabilir misin dünyamıza ?
Sevdamın öznesi olur musun?
Zaman diyorum bizi götürür mü aşka?
Öyle yüce midir gönlümüz?
Aynı sevgiye iman edecek kadar.
Yoksa çekip gider de yetim mi bırakırsın?
Sevdamdan doğan mısralarımı.
Ne edersin söyleyiver.
Saçlarımı okşayan bu rüzgar,
Senin kalbinden mi eser sevgilim.
Sesine nasıl işledin huzuru?
İçimdeki kız çocuğunu dansa kaldıran
Huzur dolu bir ezgiye sahip sesin.
İnsanlar seni yanlış anladığında dert etme, duydukları senin sesin fakat aklından geçirdikleri kendi düşünceleridir....
Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın
Erdem Bayazıt
"İnsan her şeyi unutabilir, ama içindeki o küçük sesi unutamaz. O, en derinlerde, en sessiz anında bile konuşur."
(Benim içimde daima yoluma ışık tutan senin sesin babam)
Aziz Nesin
Bir ışık bir kelebek biraz çiçek biraz kuş
Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar
Bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın
Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın
Erdem Bayazıt - Bulmak şiiri