Sessizlik (Bir Masal)
‘Eudosin d’orheon korhuphai te kai pharhagges’
‘Prhones te kai charhadrhai.’
ALCMAN.
Dağ dorukları uyuyor; vadiler, sarp kayalıklar ve mağaralar sessiz.
“Dinle beni,” dedi İblis, elini başımın üzerine koyarken. “Sözünü ettiğim yer, Libya’da, Zaire nehri kenarında kasvetli bir bölge. Ve orada dinginlik yok, ya da sessizlik.”
“Nehir
Gelecek olan akşamdan, sessiz ve çabuk yemekten müthiş ürktü, yalnız geçecek saatlerden ve geceden korktu. Sonra yavaşca inledi: "Kal, kal..."
Sayfa 98Kitabı okudu
Alıntı ve İncelemelerim
ah bir şeyi daha niye yaptığımı, daha doğrusu, niye yapamadığımı hiç anlayamadığım o yıl..
bir bayram günü servisinde doktor bulunmayan bir ilk yardım hastanesinde hademenin doktordan daha iyi dikiş attığı şizofren ülkenin bir vatandaşı olmanın ayrıcalığıyla oğlunun sağlam elinden tuttum..
içimizde ince bir hüzün, ağır bir yürek ve onca
Bitti yolculuk.
Ama prangasındayım henüz bütün uzaklıkların,
hiçbir kuş taşımamış beni sınırların ötesine,
denize akan hiçbir nehir,
sürüklememiş aşağılara bakan yüzümü,
ne de gezinmek istemeyen uykumu kucaklamış...
Biliyorum, şimdi daha yakında dünya, ve sessiz.
Sessiz bir nehir olup sana doğru akarak
Usulca varmalıyım bir şehrin dağlarına
Bilmiyorum kaç defa sarmalıyım gökleri
Bir kölenin en gizli sevdasına bakarak...
