İnsanlar kendilerinden umudu kestiklerinde çocuk yapar. Yani hayatın bundan daha iyi gitmeyeceğine ikna olduklarında. Daha güzel bir dünya, daha iyi bir gelecek fikri çocuksuz hippiler içindir. Oysa hayatla bağını makul biçimde kurmuş olan umutsuzlar bilir: Bir ihtimal varsa eğer, o da kendilerinden daha iyi yaşayacak birinin gelip her şeyi düzelteceği ihtimalidir. Üstelik aynı kandan, aynı soydan... Kendi küçük hayatlarında büyük bir amaç uğruna... Ebeveynlerinin sevaplarını toplayıp, günahlarını temize çekmeye... Başarmaya!