2012 yılında on iki cinayet işleyip, kayıplara karışan 'Körebe' lakaplı seri katil tekrar ortaya çıkıyor. Kurbanlarını çocuk tacizcilerinden seçen seri katil tekrar öldürmeye başlamasıyla gelişen olayları anlatan bir kitap.
Ahmet Ümit'in okuduğum ikinci kitabı oldu ilkini lisedeyken okumuştum pek hatırlamadığım için en kısa zamanda tekrardan okumak istiyorum. Kitap heyecanlı ve akıcı olmasının yanında konusundan dolayı üzücüydü. Çocuk tacizi ve Suriyeli göçmenlere değinilmiş kitapta. Okurken o satırlar insanın içini ürpertiyor. Acı tarafı da kitap deyip geçemiyorsun. Ben okurken çok üzüldüm, sinirlendim. Bir tarafta savunmasız çocukları taciz edenler bir tarafta hayatta kalmak uğruna çocukların organlarını satan insanlar. Nasıl bir zihniyet ki bunları yapıyorlar? Kendime hep bu soruyu sordum okurken. Bunların gerçek hayatta olmamasını ne çok isterdim. Genel olarak konusuyla kurgusuyla güzel bir polisiye romandı herkese tavsiye ederim.
İşte birkaç alıntı
"Sevinç çığlıkları değil bunlar, acı dolu haykırışlar. Biliyorsun kırlangıçlar göçmen kuşlardır. Çok hızlı uçarlar. İşte o göç sırasında yüzlerce kırlangıç fırtınaya yakalanıp ölürmüş. Göçü başarıyla tamamlayan kırlangıçlar, geldikleri ülkenin sıcak gökyüzünde uçarken, yollarda kaybettikleri arkadaşlarını anımsar, acıyla, öfkeyle böyle çığlıklar atarlarmış."
"Ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır, ne insanlar bu kadar inceliği... Hakikat çok daha basittir, çok daha acımasız."
Kırlangıç Çığlığı