Sezen Aksu'nun 'Ah Kavaklar' şarkı sözünü bu kitaba çok yakıştırıyorum. Hermann Hesse'nin düz yazı ile şiirlerini harmanladığı bu incecik kitapta, yazarın duygusal ve çocuksu yönünü görüyoruz sanki. Doğaya pür dikkat yakından bakan, özellikle ağaçlar ve çiçeklere methiyeler düzen, onlara şiirler yazan pastoral bir kişi olarak karşımıza çıkıyor yazar.
Rutin yaşamımızda belki de her gün yanından geçtiğimiz koca bir çınarın, bahçemizdeki çamın, sokağımızdaki kavağın, söğüdün, yaseminin, erguvanın o heybetli duruşuna, kendine çeken kokularına, çiçeklerinin renklerine hiç durup da dikkat ettiniz mi? Bir gün orada olmadıklarında da eksikliğini hissedecek miyiz? Ya ağaçlarsız bir bina, bahçe, şehir, park düşlerimizde var olabilir mi?
AğaçlarHermann Hesse · Kolektif Kitap · 20193,637 okunma
Ah kavaklar ah kavaklar
Bedenim üşür yüreğim sızlar
Beni hoyrat bir makasla
Ah eski bir fotoğraftan oydular.
İlk ve sonsuz aşkım, uykusuz gecelerim de yoldaşım, cilingir soframda arkadaşım iyiki varsın
SEZEN AKSU
Tanrı kraliçeyi korusun
Ah kavaklar ah kavaklar
Bedenim üşür yüreğim sızlar
Beni hoyrat bir makasla
Ah eski bir fotoğraftan oydular
Orda kaldı yanağımın yarısı
Kendini boşlukla tamamlar
Ah omuzumda bir kesik el ki
Hala, hala durmadan kanar