Sabitlenmiş gönderi
Dünyada ki en kötü şey sanmak. İyi biri sanmak, sevildiğini sanmak, doğru kişi olduğunu sanmak. Arkadaşlar sanmak insanı mahveder...
Ahmet şafak'a " Bu sevdadan dönen namert olsun" dedirttikten sonra " Unut onu gitsin gönlüm" derken sesini titreten hayata da kırgınım...
Okur Takip Önerileri
Önce seni izlemeyi, Şimdi de özlemeyi bıraktım.
Bugün değil ama birgün bu seni üzecek...
Sezen Aksu'nun
"Seviyorum, kahretsin
Seviyorum, elimde değil" dediği yerdeyim.
Bana bir itiraf say , ben seni yenemiyorum...
Biliyorum sana giden yollar kapalı,
Üstelik sen de hiçbir zaman sevmedin beni...
Bana çok yazık edildi yani bunu gözlerim dolmadan nasıl anlatabilirim bilmiyorum ama benim saf sevgime, şefkatime çok yazık edildi. Üstüne basıp geçildi sanki. Bunun incinmişliğini cümlelere nasıl dökebilirim bilmiyorum ama derinlerde hissediyorum...
Ben sana güvenince kendimi dağa yaslanmışım gibi hissederim sandım. Meğer sen uçurummuşsun.
Ne onu tanıdığım için, ne de onu sevdiğim için pişmanım. Öyle güzel gülüşü öyle candan "canım" deyişi vardı ki, sevmesem pişman olabilirdim. Ne yapalım kısmet değilmiş, beraber yaşlanmak da yan yana ölmek de...
İçimden geldiği kadar sevdim ben.
Demek ki yetmemiş. Bahtı açık canı sağ olsun...
Sonra bir tuvalete girip akan maskaramı temizledim, saçlarımı düzelttim ve en güzel kahkaham ile geri döndüm arkadaşlarımın yanına. Çünkü sen bir masanın neşesini kaçırabilecek kadar önemli olamazsın. Ben kimseye yük olmadan içimde tüketir uğurlarım seni.
Dayanamam dediğim her şeye aslanlar gibi dayandım. İnsan bazen kendi alnını öpmek istiyor...
Bir insana veda etmek sizi incitebilir, ama edemediğiniz bazı vedalar, sizi mahveder.
Sustu. Konuşmak gereksizdi. Bundan sonra kimseye ondan söz etmeyecekti. Biliyordu ; anlamazlardı.
Sakın bakma saate geç kalarak yetiştiğim yerler bilirim...