Ben Kirke.
Hayatımda bir kitabı bitirebilmek için kendimi bu kadar zorlamamıştım.Çünkü yarım bırakmak istemedim aynı zamanda Kirke'nin hikayesinin nasıl son bulacağını çok merak ettim.İyi ki de yarıda bırakmayıp okumuşum.Yunan mitolojisi hakkında herkes kadar bilgim vardı kitabı daha iyi kavramak için kitapta adı geçen tanrıları araştırdım.Kitabın sonunda tanrılar,ölümlüler,canarvarların kim olduklarını açıklayan karakterler vardı zaten ara ara unuttuğumda ordan baktım.Kendimi çok zorladım çünkü bu kitabı sürekli yarıda kesmek zorunda kaldım birkaç sayfa okuyup bir iki hafta elime alamadım.Ama hep hatırladığım yerden başladım.Kirke tanıdık bir karakter aslında ailesi tarafından dışlanmış, bizim çirkin ördek yavrusuna benziyor.Kirke tüm bunlara karşın kendinde bir şey keşfetti "büyü"yeteneği vardı o da buna tutundu.Kirke'nin dönüşümü,kendini dış dünyadan gelebilecek şeylerden korumak için zalimleşmesi,aşkı uğruna,kıskançlığından yaptığı hatalar ona hepsi ders niteliğinde oldu.Fakat hikayenin sonunda yeni hayatına başlamadan önce yaptığı ilk şey hatalarını telafi etmek oldu . Mükemmel bir karakter gelişimiydi Kirke'ninki.Babasının dizinin dibinden ayrılmayan Kirke'den babasına meydan okuyan Kirke'ye.
