Şiir acılı bir müessesedir. Rahatını bozmayanların harcı değildir. Şair dediğin ceketli olmaz, çocuk ise ceket giymez. Cekette bir keramet olsaydı, CIO'lar insan olurdu. İnsan olan CIO olmazdı. Oysa bir çift ayakkabının peşine düşmeyen ne anlar acının yırtık gömleğinden. Gülen yüzlerde şiir pusu kurmaz. Onun yeri anamın gözyaşı, Gazze'nin sesi soluğu. Barınmaz üç beş entelin dilinde. Yüreği olanların meselesi değil, anasının gözlerinden dökülen merhamettir. Şiir sokakta kaldıysa, şiiri sokakta bırakan edebiyat adam değildir.