Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.24
Sinem
Sinem
@sinemdimofte
31 okur puanı
Aralık 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Kendine Ait Kilitli Bir Oda
Her kadının ve erkeğin ayrım olmadan okuması gereken bir yapıt. Neden Savaş ve Barışı, Jane Austen değil de Tolstoy yazmıştır? Shakespeare gibi şairler kadınlardan neden çıkmamıştır? Ya da neden başyapıtların çoğu erkekler tarafından yazılmıştır? Nerede kadın filozoflar? Kadınların hiç fikri olmamış mı 18.yy'a kadar? Kadınlar neden
Zeze Gibi Büyüdük
Güneşi Uyandıralım'a başlamadan önce okunması gereken bir kitap var: Şekerportakalı. Şekerportakal'ını 4. sınıfta hocamız içinden sorular sorup sınav yapacak diye almıştık. Ancak ben normalde kitap okumayı sevsem bile bir şey dayatıldığında yapmayan bir çocuktum. O yüzden kitabı sınav zamanı okumadım sınavdan da gayet düşük aldım. Sonra o yaz kitabı bitirdim ve en sevdiğim kitap haline geldi. Benim için çok değerliydi. Şimdi kimin dediğini hatırlayamadığım bir söz geliyor aklıma, benden bir parça taşıyan kitap güzeldir. Belki de Zeze ile ortak noktalarımız hislerimiz vardı bir yandan. 1968'de yazılan bir roman, 2010'da başka bir çocuğun duygularına tercüman oluyor. Ne garip değil mi? Kitapların en sevdiğim yanlarından biri de bu zaten. Hangi zamanda olursak olalım, insanız ve belli duyguları paylaşıyoruz. Üzüntü, sevgi, umut ve bir daha birçok ortak noktamız var. Yoksa 40 sene önce yazılmış bir kitapla empati kuramazdık.
Ve evet tam da bu yüzden 10 yaşımda Şekerportakalı kitabıyla aramda farklı bir bağ kurulmuştu. Ama taa bugüne kadar Şekerportakalı'nın devamı nezdinde olan Güneşi Uyandıralım kitabını okumamıştım. Ne demek gerekir bilmiyorum ama ben genelde iyice araştırıp kitap alan biri olmadım. Belli bir bütçe ayarlayıp sahaflarda gezen birisiyim daha çok. Kitabı rafta görür ona gözümü koyarım ve mutlaka alırım. Ve Güneşi Uyandıralım da bu suretle elime geçti. Harika bir kitap 6 yaşındaki Zeze'nin büyüdüğüne ve içindeki güneşi uyandırmaya çalışmasına tanık oluyoruz. Kitabı okurken büyümüş olduğumu fark ettim kendimin de.
İlk bölümü bitirip de el yazılarına geldiğinizde işler ilginçleşiyor. Aynı zamanda kitabın iki muhtemel alternatif son sunması beklenmedikti.
Zülfü Livaneli en sevdiğim yazarlardan birisi. Onun kaleminde beni ve benim gibi milyonları çeken bir bağ var. Beni romanlarının içine çeken en belirgin özellik Livaneli'nin realist bir biçimde karakterleri ve olayları anlatması. Yaşamdan ve gerçeklerden ilham alması romanın içinde kendimizden bir parça bulmamızı sağlıyor. Serenad ve Kardeşimin Hikayesi kitaplarını çok severek okumuştum ve bu kitabı da sırf yazara ve kedilere olan düşkünlüğümden dolayı aldım. Ve hiç pişman olmadım.
(SPOILER) Yalnız kitapta bir ara hastanedeki bakanın yüzünün tanınmayacak halde olması ve karakterin onu babasına benzetmesi yüreğimi hoplattı. Yine Kardeşimin Hikayesi'nde olduğu gibi bizi bir sürpriz bekliyor sandım. Ve bu şekilde düşünmemin bir sebebi de kitabın sonuna doğru Sami'nin babasının ellerinin içinin yandığı bilgisinin verilmesi. Sami'nin bakanı öldürmeden ellerindeki yanıktan onu tanıyacağını ve aslında tüm bunları yapanın; sevgilisini öldürenin, onu yurtdışına gönderenin ve hapishanede ona işkence edenin babası olduğunu hatırlayacak diye düşünmüştüm ancak pek de öyle olmadı.
Okur Takip Önerileri
99 Hikaye 99 Ders
Kitap kıssadan hisse hikayelerden oluşuyor. Mesela diyerek okumaya başlayacağınız 99 hikaye; Sadi'nin "Gülistan ve Bostan", Molla Camii'nin "Baharistan", Lamiizade'nin "Letaif", İbnü'l Cezvi'nin "Kitabu'l Ezkıya" ve "Kitabu'l Hamka", İmam Gazali'nin "Aşkın Halleri" gibi kitaplardan esinlenerek bir kısmı modern zamana uygulanarak bu kitapta yer almış. Doğal olarak bu kitaplarda olduğu gibi hikayeler bölümlere ayrılmış yazar tarafından. Bu bölümler : kişiye dair, aşka dair, topluma dair, dine dair, bilime dair, devlete dair olmak üzere beş tane.
Kitap ve içindeki hikayeler çok değerli ve nükteli. Ancak ben birçok kitabı aynı anda okuyorum. Uyumadan önce, iş yerinde, okulda, metroda giderken ve özellikle zaman ayırıp okuduğum kitapların hepsi ayrıdır. Çünkü her kitap her yer ve zamanda okunamaz. Bu kitap ise iş yerinde mola verince veya otobüste metroda çıkartıp içinden iki üç hikaye okuyabileceğiniz türlerden.
Peki öneriyor muyum? Dürüst olmak gerekirse ben çok hikaye insanı değilim. Bana romanlar daha iyi geliyor. Her açıdan görmek ve ayrıntıları bilmek istiyorum. O yüzden kısa hikayeler beni pek tatmin etmiyor. Uzun zamandır okuduğum ilk kısa hikaye kitabı almamın tek sebebi ise İskender Pala'nın bu değerli kitaplardan derleyip harmanladığı kıssadan hisselerden bir nebze faydalanabilmek.
Dönüşüm'ü Anlamaya Giden Yol Kafka'nın Mektupları
Kafka'nın her kitabını rahatsızlık duyarak okurum. Çünkü Kafka ölmeden önce arkadaşı Max'ten tüm kitaplarının yakılmasını hiçbirinin yayımlanmamasını istedi. Ancak bu kitabı okumak bana ayrıca diken üzerinde hissettirdi. Beni rahatsız eden dikenin tüm kitaplarının yakılmasını isteyen bir adamın özel mektuplarını okumak mı yoksa mektuplaştığı kişinin evli bir kadın olması mı çözemedim. Sanırım ikisi de...
Hafta içi çayınızı yanınıza alıp okumalık bir kitap. Gündelik ve akıcı bir dille yazılmış betimlemeler ise tam kıvamında. Eğer dinlenirken okuyacak bir kitap arıyorsanız sayfa sayısı gözünüzü korkutmasın, elinizde akıp gidecek.
Breuer Ağladığında
Kitabı beğendim ve herkese tavsiye etmiyorum. Herkes yüzüne vurulan gerçeklere hazır olmayabilir.
(SPOİLER)
Kitabı okumadan önce hatta kitabın yarısına kadar Nietzsche'nin hayatındaki sorunlarından bahsedileceğini sanıyordum. Şiddetli migren ağrıları, intihar düşünceleri ve bunun gibi bir çok psikolojik sorunla savaşan Nietzsche'nin
