Kendine iyi bak Sitarem.
çünkü bundan sonra ben seninle olmayacağım.
Kendine iyi bak Sitarem.
çünkü senin yokluğunda kalbim "Sitare" diye fısıldadığında kalbime söz geçirebileyim.
Kendine iyi bak Sitarem.
çünkü ben nefes aldığını bilip gece yastığıma sarıldığımda gülümseyerek gözlerimi kapatayım.
Kendine iyi bak Sitarem.
İyi bak ki ben bu hayata tutunabileyim.
Hoşça kal Sitarem...
Aşk
“Çeşmek Be-zen Sitare
Ezmen Mekon Kenâre”
Nerden çıktın karşıma böyle Sitare
Efsaneler dökülüyor gülüşlerinde
Kirpiklerin yüreğime batıyor
Telaşlı bir kalabalığın ortasında
Ayaküstü konuşuyoruz
...Ve Cehennem'de Allah'ın rahmetinin tezahürü değil midir Sitare?
Şöyle ki; fani bir alemde fani bir beşerin gıyabında bir cürüm işlersin de her onu gördüğünde iç aleminde zelzeler, tufanlar yaşarsın.. Eğer ki o fani senin o ihanetini, cürmünü bilirse ölmeyi, ondan uzak kalmayı ararsın.. İşte alemi ukba da da bu anı ezeli ve ebedi olan Allah'a karşı yaşayacak, ve her saniye "ya leyteni kuntu turaba" diyecek kahrolacaksın. Allah ise seni kirlerinden bu ebedi kahırdan kurtarmak için cehennemi var etmiş, o pişmanlığını nar ile arındırmayı dilemiştir.
İşte böyle Sitare...
Bazen düşünürüm de, ya cehennem olmasa sadece Cennet olsaydı... Sevap işleyenler Cennete gitse de, Cürüm işleyenler ebedi olarak alemlerin Rabbi'nin huzurunda o günahkar bedenleriyle kala kalsalardı.. Acaba yaşayacakları kahırlar cehennemden daha acı ve daha fazla eza vermez miydi?
