Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.8
"Dost cemalini görüp sarhoş olduk. Henüz üzüm yaratılmamıştı. Sevgili'nin elinden bir bade içtik; şimdi başka içki tanımaz olduk. O vakit Sevgili'nin kokusuyla kokulandık diye miskten de olsa, amberden de, artık başka kokuyu bilmeyiz."
Od'da Bizim Yunus anlatılmakta. Yunus Emre yaşadıklarını Molla Kasım'a anlatıyor, Molla Kasım da bize aktarıyor.
Yunus, eşi Sitare'ye aşıktır. Onun için en büyük aşk. Daha sonra Elif'ini Sitare'sini kaybeder. Eşini aklından çıkaramaz ama daha büyük bir Aşk ile tanışır. İlahi Aşk. Nefsiyle mücadele eder, oğluyla ayrı düşer. Ham olan Yunus pişer ve yanar.
İskender Pala'nın anlatımını hep sevmişimdir. Od'da onlardan biri oldu. Her cümlesiyle bizi içine çeken ilahi aşk. Akıcı bir anlatım. İç dünyamıza güzel bir yolculuk.
Yunus Emre'yi daha yakından tanımak isteyenler için muhteşem bir kitap.
Gül Yetiştiren Adam
Rasim Özdenören bu romanında farkı iki hayatın ve bir birinden bağımsız iki karakter üzerinden kurduğu hikâyeleri okuyoruz
Gül yetiştiren adam hikayesinde savaş sonrası değişen hayata karşı geçmişiyle olan bağlarını koparamayan. Aslında tek başına bir protesto içersinde olan karakterin kendini cezalandırılması 50 yıl boyunca kendi kabuğundan çıkmaması kedini yalnızca ibadete ve farklı renklerde ve kokuda olan güllerini yetiştirmeye adıyor , bulunduğu şehrin siluetini değişiminin kabullenmemesi ele alınıyor.
Diğer hikayede ise modernleşen dünyaya çok hızlı adapte olmuş o yaşam tarzını benimsemiş olanların içsel çöküşleri ele alınıyor. Bu hikayede ki ana karakterlerden biri olan Sitare modern dünyanın insanına birçok yönüyle benzerlik gösteriyor. Fakat bu kısımları okurken aslında sanılanın aksine zenginliğin şöhretin kişinin yalnızca gerçek benliğine örttüğü bir örtü olduğu anlaşılıyor, kimse kimsenin içindeki yaraları göremiyor.
Zannımca kitaptaki konuların bir biri ile uyum şekli hikâyelerin ardarda verilmesi doğu batı sentezini çok güzel açıklıyor.
152 syf.
·
Puan vermedi
Bu adam bir Oğuz Atay olabilecekken neden oldurmadılar acaba?Hem İslam için kalan son direniş kalemlerinden biri imiş hem de inanılmaz bir psikolojik iç- dış tahlil yeteneği var.Kitabı kaybettim kütüphaneyi düzenlerken, bulunca bitirdim ve bu kadar geç bitirdiğim için bir kez daha pişman oldum.Rasim Bey'in buradaki Sitare'si bir Oğuz Atay'ın Tutunamayan Selim'i kadar olamasada oldukça iyi anlatılmış .Ben Sitare'nin kitap boyunca bahsedilen İslami unsurlara rağmen intihar ederek ölmesini çok yadırgadım,bu Pollyannacılık değil ama daha ılımlı bir bitiş beklerdim.Doğu-Batı sentezini ve yozlaşmamızı yererken,dinin yasakladığı bir şeyi Sitare'ye yaptıran rahmetli Rasim Bey hayatta olsa nedenini sormak isterdim.Bu arada "Gül Yetiştiren Adam" kitapta bir imge olarak kullanılmış meâli de şu: İslam'da güzel koku sünnettir,o zaman güzel kokuyu sevmek ve üretmek de öyle olsa gerek diyerek düşünülmüş ve geleneklerine sahip çıkan yaşlı bir adamla kendini yozlaşmanın içinde bulup intihar eden Sitare Doğu-Batı ikileminin de başrolleri olarak ama farklı dünyalarda kitapta yer almış. Şöyle düşünün Rasim Bey iki evren yaratmış : Birinde Gül Yetiştiren Adam var, diğerinde ise Sitare.Biri Doğu , diğeri Batı.Doğu'nun gülü esasen kitapta Batı dünyasına kurban oluyor.Neyse konu çok derin kafa açmamak gerek.
Ne olursa olsun ben yine de kendimce yorumumu Rasim Bey'in kitaptaki şu sözleriyle bitireyim:
"... Taş Devri gibi ,Tunç Devri gibi insanların bir de "Gül Devri" geçirdiklerini düşünüyorum..."
Bu kitabı okurken çok merakla okumuştum. Okuduğum bir çok türden ayrı bir şekilde beni düşündürdü. İlk okuduğumda zaman kaybı olduğunu düşündüm ama yine de devam edip bitirdim. Eser durum tarzında yazıldığı için herkesin tad alarak okuyabileceği türden değil bana göre. Roman içinde birden fazla durum var ve hepsinin de sonları okurun yorumuna
Âşık Oldum
Tasavvuf ile ilgisi olanların okuyabilecegi güzel ve nadide bir eser olmakla birlikte benim de düşünce tarzımı değiştiren Yunus Emre'nin hayatını anlatmaktadır .
...
Yunus derviş olurken Oğlu İsmail de Arn ustanın yanında cellatlik ogrenmektedir .
Çekikgozler tarafından hunharca katledilen Karısı Sitare yani Elif ile hasretin dibine vuran ilahi Aşk hikayesi ...
...
Hep altını çizerek okudum ve kendi hayatıma kesitler çıkarttım...
...
Ben yok Sen cc var .
...
Yıldızdan geç güneşe bak Yunus
...
Güneşi biliyim diye Yıldızı tanıdım
...
Bu kitabı bana gösteren gösterdi ve gitti
...
Video: youtu.be/qJWbNIiL-cA
Türkiyem.
Dilaver Cebeci'den okuduğum ilk kitap.
Türkiyem, 271 sayfalık bir şiir kitabıdır.
Kitapta; anne, aşk, at, baba, bozkır, çocuk, dağ, erkek, kadın, kahramanlık, kuş, öfke, ölüm, özlem, sevda, şehir, vatan ve yalnızlık gibi temalarda şiirler yer alıyor. Şiirlerdeki coşkunluk ve destansı ögeler
Rasim Özdenören’in ilk ve son romanıymış bu eser. Bünyesinde iki hikayeyi birden barındırıyor.
Birincisi; kurtuluş savaşından sonra bir çok arkadaşını kaybetmiş olmanın verdiği hüzünle ve verdikleri mücadelenin bir hiç uğruna olduğunu gördükçe, protesto olarak 50 yıl boyunca evine kapanıp gül yetiştiren adamın hikayesi.
İkincisi; kaybolmuş, kendi kültür ve medeniyetlerinden tamamen kopmuş, yozlaşmış yeni nesili; ‘’Sitare, Yavuz, Çarli ...’’ ve diğerlerini el alan hikaye.
Kitapta yaşlı adamın sorduğu ‘’Sizler nasrani misiniz? Yoksa mecusi misiniz? Hangi millettensiniz?’’ soruları beni dehşete düşürdü.
Sağlam, sakin kafayla okunması gereken olgun ve başarılı bir yapıt. Ara verrmeden yani parça parça değilde bir, iki günde bitirip zevk alınabilecek bir kitaptır. İkinci defa okumayı deneyebilirsiniz.
Gerçekleri görebilmek ve neleri kaybettiğimizi hatırlamak amacıyla kesinlikle tavsiye ederim.
·
Puan vermedi
#TOZLU RAFLAR
Od / Bir Yunus Romanı – İskender Pala
Od romanında İskender Pala, Yunus Emre’nin hayatının uzun bir bölümünde dervişliğe ve şeyhliğe kavuşmasını, şiirlerine dokunan bir ahenkle ele almaya çalışmıştır. Romanın başlangıcında Molla Kasım adında bir genç söze başlar ve Yunus’un dergâhına gidip onu tanıdığı günleri güzel bir girişle
“Günlerden bir gün Dilaver Cebeci'yle Nurullah Genç otururlar. Tanışıklıkları kadim bir dostluktur. Bir süre sohbetten sonra Dilaver Cebeci, Nurullah Genç'e bir kağıt uzatır ve derki:
— Bak, bakalım. Bu şiirde bir eksiklik var mı?
Kalemi güçlü olan, şiirleri dillerde dolaşan büyük bir şairin sorduğu bu soru gayet ilginçtir fakat
Yunus Emre'nin Ateşteki Arayışı ve İlahi Aşk
İskender Pala'nın 2011 yılında yayımlanan romanı "Od", ünlü Türk mutasavvufçu ve halk ozanı Yunus Emre'nin hayatına odaklanan etkileyici bir eser. Kitap, Yunus Emre'nin yaşamındaki acı dolu yolculuğu, kayıpları ve içsel arayışlarına odaklanarak, okuyucuya derin bir tarihi ve duygusal deneyim sunuyor.
Yunus Emre'nin Moğol baskını sırasında sevdiği Sitare'yi kaybetmesi ve oğlunun esir düşmesi, kitabın temelini oluşturuyor. Yüreğindeki acıyla baş başa kalan Yunus, ilahi aşkın peşinde bir arayışa girişiyor. İskender Pala, eserinde Yunus Emre'nin içsel çatışmalarını, ruhsal evrimini ve "Bizim Yunus" olma sürecini detaylı bir şekilde işleyerek, tarihi, sosyal ve dini bağlamda zengin bir kurgu sunuyor.
Romana adını veren "Od" kelimesi, ateşi simgeliyor ve kitabın izleksel kurgusuna önemli bir vurgu yapıyor. Yunus Emre'nin ruhsal ateşini, içsel arayışını ve ilahi aşkını ateşin sembolizmiyle harmanlayarak, okuyucuya derin bir düşünsel zenginlik sunuyor.
"Od", İskender Pala'nın tarihi romanları arasında öne çıkan bir eser olarak Yunus Emre'nin hayatına ve zamanına dokunarak, okurları duygusal bir yolculuğa davet ediyor.
Başlık
(Spoiler)
Ah Sitare ayrıldın sana inanmayan insan müsveddelerinin arasından. Onlar kıymadan sen kıydın kendine. Sana inanmadılar bile. Seni seviyorum diyen bile inanmadı sana. En acısı da seviyorum diyen bile ardından taktı koluna bir başkasını. İnsan böyle; seviyorum der ölür belki aşktan ama sonra başka birinde alır soluğu. Nasıl oluyor bu nasıl unutuyor insan? Tuttuğu eli öptüğü dudakları nasıl unutur. Unutulmuyor belkide gitmek gerek Sitare gibi. Cesaret gerek gitmek içinde kalmak için de...