SURİYELİLER KİMMİŞ ÖĞRENİN....
Yılbaşı gecesi taksim tacizcileri kimler çıktı dersiniz? tabikide tacizcilerin hepsi suriyeli çıktı.. siz halaa ülkemizde sahip çıkın suriyelilere sizin ananızını karınızıda ellesinler de bi göreyim hele... suriyelilerin derdi savaş ama eli,gözü oynaşta maşallah nasıl büyük dertleri var anlatamam.. bu ülkenin vatandaşı isem kimliğimde TC vatandaşı olarak yazıyorsa bu yüzden ne ŞEHRİMDE ne de ÜLKEMDE istiyorum tacizci suriyelileri yallah yallahhh ülkenize
Adele`le biraz araya ne dersiniz :)
youtube.com/watch?v=DeumyOz...
Siz dinleyin ben okula kaçayım :)))
Mutlaka okuduğunuz bir kitabın filmini izlemişsinizdir. Peki neler hissettiniz? Film sizi tatmin etti mi? Ben geçenlerde Melekler ve Şeytanlar filmini izledim tabi öncesinde kitabı da okumuştum. Sonunu bildiğimden midir nedir film bana çok bayağı, sıkıcı geldi. Halbuki kitabı o kadar heyecanla okumuştum ki... Sanırım genelde böyle oluyor, filmler kitapları tutmuyor. Kitap okurken uzun uzun anlatılan tasvirler yavaş yavaş zihninizde, hayalinizde oluşurken filmde bir saniyede geçiveriyor ve o sahnenin tüm büyüsü kaçıyor. Bide çiğ çiğ derler ya bunun filmi var neden okuyorsun diye, bilmiyorlar tabi kitap okumanın daha keyifli olduğunu. İnsan kolaya kaçmayı sever zaten günlerce okumaktansa bir iki saatte izlemeyi. Yani film, dizi izlemeye karşı olduğumu zannetmeyin. Güzel film izlemeyi çok severim. Bir ara imdb top 250 listesini almış sırayla izlediklerimi işaretliyordum. Acaba problem önce okuyup sonra izlemek mi? Siz ne dersiniz?
Yazmak için geçtim bilgisayarın başına, bilemedim ne yazsam. Başladım bir şekilde, kelimeler geldiği gibi dökülsün klavyeye, klavyeden ekrana, ekrandan siz değerli okurlarıma. Umarım sıkılmazsınız, hem beğenmezseniz bırakır geçersiniz bir sonraki iletiye. Yazmak bir ihtiyaç oluyor artık bende yavaş yavaş, bazen böyle gereksizce klavyenin tuşlarına dokunmak; harfleri, kelimeleri, cümleleri sıralamak istiyorum. Önceleri kağıda, kaleme dokunmak isterdim ama kalırdı onlar orada, bende, iki cilt arasında. Okumazdı kimse, tıklanacak bir "beğen" butonu yoktu sayfanın dibinde. Oysa şimdi öylemi, tanımadığım onlarca insan okuyor yazdıklarımı ama olsun beğeniyorlar işte... Beğenilme arzusu bazen yapay gelir ama teşvik eder insanı. Acaba büyük yazarlar eserlerini yazarken ne için yazdılar? Beğenilmek, ünlü olmak, unutulmamak, insanlığa faydalı olmak yada sadece para kazanmak için mi? Yoksa içten gelen, engel olamadıkları "yazma dürtüsü" mü? Onlarda teşvik beğenileri yada kendi zamanlarına göre moral, motivasyon, teşekkür mektupları alıyorlar mıydı? Peki kendi için yazanlar ne olacak.. Belkide başyapıt olacak nice eserler sandıklarda, depolarda, hatıra kutularında kayboldu gitti, yayınlanmadan... Siz ne dersiniz? Bir insan sizce ne için yazar?
Eskiden anneannem elimizden tutar mezarlığa götürürdü bizi. Bugün bayram arefesi kızım, beklerler dedi. Ben birşey anlamazdım ama giderdik.Daha yolun başından duyulurdu mezarlıkta okunan mevlidin sesi.Önce kapının girişinde duran büyük yeşil demirlerle çevrili mezara yönelirdik, "eskiden imamdı bu zat çok duası var bu köyde" derdi
GANJ YAYINCILIKTAN YENİ ÇIKAN MEVLEVİ ÜSTADI HASAN DEDE'NİN MESNEVİ GÜNEŞİ-EVRENSEL MEVLEVİ BİLGELİĞİ İSİMLİ KİTAPTAN ALINTIDIR:
Hüdavendigar Mevlana diyor ki: 'Mesnevi'yi okuyan benimle sohbet etmiş gibidir. Yani Mesnevi ona mürşidlik (rehberlik) eder. Ne dersiniz Hasan Dede?
Yüce Mevlana şöyle buyurur 'Benim eserim Mesnevi'yi elinize alıp okumaya başladığınızda benimle konuşmaya başlarsınız. Fakat okurken kulaklarınızın işiteceği kadar sesinizi yükseltin ki, o zaman sizin dilinizden sanki ben konuşmuş gii olurum ve siz de dinlemiş olursunuz. Eğer sessiz okursanız, o sırada aklınız başka bir yere kayabilir ve birçok şeyi kaçırmış olursunuz..'