Yaz yaklaşıyor. Bahçeye çıkınca, çiçekleri açan çikekler gözüme ilişti. Babamın öldüğü gerçeği garipleşiyor. Ölmesi, artık olmaması anlayamadığım bir şey. Akıl sır erdiremiyorum. Ablamı, ayrıldığım insanları ve uzun zamandır görüşemediklerimi özlüyorum. Her nasılsa sabahlar, geçmişte kalan şeyleri, mazideki insanları, feci derecede tanıdık beyaz turp turşusu kokusu gibi tatsız bir şekilde anımsatıyor.