“Yine de zavallı kardinal için henüz her şey bitmemişti ve böylesi bir ortamda yer almanın acı şarap dolu kadehini son damlasına kadar içecekti.”
Sayfa 37
"Millet yalnız kendi kolları ve kendi kanı ile kazandığı egemenliğini ve bağımsızlığını son felakete kadar büyük bir saflk ve tedbirsizlikle kendisine önder tanıdığı ve derin bir hayatının hayatin koruyucusu saydığı kişilere ve yönetimlerine artık güvenemez. Millet bundan sonra hayatına, bağımsızlığına ve bütün varlığına bizzat kendisi koruyucu olacak ve bütün vatanda yine yalnız kendisi ve kendi yönetimi hüküm sürecektir."
Atatürk, tek adamlara degil, millete kendine güvenmeyi ögretti.
Sayfa 62Kitabı okuyor
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
İnanırdım saadetli yolculuklara.
Adalar var zannederdim güneşli, maavi, dertsiz.
Bütün hızımla koşardım dalgalara.
O zaman beni görseydiniz.
Ben pırıl pırıl bir gemiydim eskiden.
Beni o zaman görseydiniz
Siz de gelirdiniz peşimden.
Ama şimdi şu akşam saatinde
Son liman kendim, bu döndüğüm,
Bilmiş, bulmuş, anlamış.
Hatırımda, bir vakitler güldüğüm.
Yoluna can serdiğim o kaçış.
Şimdi, şu akşam saatinde
Dönüyorum görmüş, geçirmiş, atlatmış,
Gözlerin doymayan sahilinde.
Yapı kredi yayınlarıKitabı okuyor
.... çünkü mutlu son diye bir şey yoktu, uzun vadede bütün hikayeler mutsuz biterdi.
Sayfa 97Kitabı okudu
Sonsuz bir acı yaşamaktansa acı bir son dahamı iyidir cidden?
Radikal takılıyorum son günlerde
Bunlar son satırlar...
Farzet ki bir Rüzgardım
Esip geçtim hayatından
Ya da bir yağmur
Sel oldum sokağında
Sonra toprak çekti suyu
Kaybolup gittim..
Orhan Veli Kınık
Çocuklarınız oldu mu? Sanmıyorum. Siz pek sevişirmişsiniz. Paralıymışsınız da. Bu çubuklar, bu mermerler, bu çirkin çirkin yaldızlı yazılar az parayla mı olur? İnsanlara birbirinizi sevdiğinizi ilan etmenizin son reklamını doğrusu tamam yapmışsınız. Herhalde siz olsaydı, çocuklarınızı da pek sever, yanınızda yer ayırırdınız. Anca beraber, kanca beraber! Çocuklarınız olmamış herhalde. İyi olmuş da olmamış. Bu yabani otları yolarlardı. Pek yazık olurdu yabani otlara!
Sayfa 95 - Kameriyeli MezarKitabı okudu
Kadın inişe geçtiğinde ihtiyacı olan en son şey, birinin ona neden moralinin bozuk olmaması gerektiğini söylemesidir. Kadının aradığı, yanında olacak, onu dinleyecek ve anlayış gösterecek biridir. Erkek kadının neden bu kadar bezgin hissettiğini anlamasa bile, sevgi, ilgi ve desteğini sunabilir.
“Aşk dediğin nedir ki?
Ruhun en büyük yanılgısı!”
Doğan KitapKitabı okuyor
Coşkun (Servis yapan garsona bakarak Saffet'e): Bu adamı sanki bir yerden tanıyorum. Sanki bu adam daha önce çok başka bir iş yapıyordu. (İçini çeker.) Son günlerde herkesi birbirine karıştırıyorum zaten.
Saffet (Aldırışsız): Oyun yazmaktan olmuştur.
Coşkun (Duymamış gibi): Belki de karıştırmıyorum. Belki de insanlar aynı oyunları oynuyorlar, hayatlarını birbirine benzer oyunlarla geçiriyorlar.
Saffet: Ama biz başkayız, değil mi?
Coşkun (Heyecanla): Evet, evet biz herkesten başkayız, öyle olmak zorundayız.
