Da Vinci, bir gün bir koro gösterisi izlerken orada bir müzisyen görür. O zamanlar son akşam yemeği tablosu üzerine çalışıyordur. O gördüğü müzisyen İsa’ya o kadar benzer ki; müzisyene İsa’yı resmetmesi için yüzünü kullanmak istediğini söyler ve çizer de. Çizer ama yine de üç yıl boyunca tabloyu bitiremez. Çünkü tabloda kötü olan karakter Yahuda’yı resmedecek bir yüz bulamaz. Bir gün pazarda gezerken, bir dilenci görür. Çok bakımsızdır, içindeki çirkinlik adeta yüzüne vurmuşçasına berbat haldedir. Yahuda için de bu çirkin dilencinin yüzünü resmeder. Dilenci tabloya bir bakar ve der ki; “Ben bu tabloyu hatırlıyorum. O zamanlar halim vaktim yerindeydi. O zaman yine sen, üç yıl önce bu tabloda beni İsa olarak resmetmiştin.”
Da Vinci' nin tablosundaki iyi ve kötü ruh, aslında aynı bedendedir.