Özgürlüğü arıyorum satır aralarında
Ey gönlümün kutsal mabedi
Ebvadan dönen peygamber kadar öksüzsün
Okuyorum nazlı çehrenden suskunluğumuza mukabil sitemini
Hüznün ki emsalsizdir bu diyarlarda
Ben ki aciz bir şairim
Özgürlüğü arıyorum satır aralarında
Sen tel örgüler ardındayken
Güneşin ışıkları dahi tutsak ülkemde
Mahzun bu gök kubbe
Mahzun semada kanat çırpan
Bu Şehirde ( Ahmet Şafak )
Kaç ışık söndü gözbebeğimde..
Kaç soluk kesildi..
Kaç umut asıldı..
Bilmem bahar nasıldı bu şehirde..
Tam yürek erişmişken nazlı hayale..
Hakkımda ferman düşüp..
Başımıza üşüşüp..
Derdime tuz basıldı bu şehirde..
Gün gelir devran döner..
Adımıza türküler söylenir bu şehirde..
Gün gelir yaralı kuşlar döner sılaya..
Hey anam hey anam hey paylar
Son gün
Devran kuşları dönüyor boşlukta,
Yalancı sevdaların, geçici hoşluğunda.
Ahde vefayı mı sunacaksın, riya dolu yüzlere.
Zehrli dillerin sözleri deymiş gönlüne.
Ürkek artık kuşlar,
uçmayacak yüreğinin gökyüzünde.
Onlar artık aşkın hüznünde,
Onlar artık bilinmez bir ülkede...
Geceler simsiyah örtüsüne büründü;
sen artık siyah örtünün
Yolculuk
Sevgili bacanaklar ve eyyy en sevgili avanaklar.
Marabalar efenim
Bir kara, kapkara bir bulutçuğun hikayesinden bahsedecek bu garip guraba size.
Şöyle ki hülyalı bir plan gerçekleştirmek üzre yola koyulduk maaile
ve bir süre sonra kavuşulan bu vuslat sonrası "ee ne oldu ki şimdi" kelimecikleri saçılmaya başladı, tabi alışılmamış
aşk bize küstü...
ay ışığı gölgeleri büyüttü
son kuşlar da vuruldular dağlarda
yakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerin
çağın vebalı gövdesinde
bir hayalet gibi gölgemizde yalnızlık
kaldık... kırık bardaklar gibi
içilmiş sulardan geride buruk bardaklar gibi...
Yılmaz Odabaşı