Gülüşün diyorum,sana olan öfkemi siliyor
Sayfa 148Kitabı okuyor
Hiç gitmem diyen insanların gidişleri yordu beni.
Sayfa 148Kitabı okuyor
Bileklerinden öptüm seni.
Aşka intihar olsun diye.
Sayfa 196Kitabı okudu
Siyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben. Kalbimin kırıkları batıyor yine gülüşlerime Hayallerim kirli bir çocuk yüzüyle kâğıt mendil satıyor umutlarıma. Ey sevgili, ruhum sensiz heba, yaralı, ölü. Ellerini kenara bıraktım, bir selamını ver şifa bulayım. Lokman hekim kıskansın. Yoksa bu sonbahar, dökecek beni aşkın en güzel dallarından. Ey baharı gözlerinde gizleyen yar, bir kez olsun dokun içime, dokun ki ayaz düşmüş yüreğim ısınsın.Yüreğine ayaz düşen tüm sevdalılara selam olsun.
"Günaydın" dedi adam ,gün hiç bu kadar aydın , sonbahar hiç bu kadar sıcak olmamıştı .
Songül Ünsal
''Allah, erkeği yarattı, dileyen adam oldu, dileyen erkek kaldı.''
Siyah papatyalar toplayıp saraylar yapıyorum kendime artık yalnızlığın kraliçesiyim ben.
Geceye bir not
Sabret ve bekle...
Öyle herşeyin bir anda düzelmesini bekleme ama hani şuan gördüğün imrendigin o mutlu insanlar var ya; emin ol onlar da çok zorlu yollardan geçti. Sende şuan sadece o yollardan bir tanesindesin. Mutlu olacağını sende biliyorsun yapman gereken tek şey; kendine güvenmen ve herşeyin geçecegine inanman
SONGÜL ÜNSAL
Gittiğinizde ardınızdan gelen birisi yoksa, siz zaten çoktan terk edilmişsinizdir...
Seninle denizin karşısına oturup sohbet edilemez artık, sen denizleri de kurutursun. Ben küller arasında güller yetiştirmeye çalışmışım aslında. İşte öyle inanmışım sevildiğime. Sen yüreğimin merkezine oturmuş en büyük hayal kırıklığımsın. Kim bana uzaksa ona yakın oldum, ondandır kendime olan bu uzaklığım. Olmadı bu vedalar, sen benim dualarıma da yakışmazsın artık. Biraz yalnızlık iyileştirecek beni. Ama dönme geri yaralarım gittikten sonra senin gelmen haksızlık olur bu şehre. Geçmesi gereken şeyleri geçmişte bırakmayınca geçen giden sadece zaman oluyormuş.
Sonra yeni bir sayfa açarım kendime, kuşları ölmüş gökyüzüme kurşun kalemden kuşlar çizerim. Bir sokağın sonuna kadar kahkahalar atıp o sokağı maviye boyayacak yeniden gülüşlerim.
Belki mutluluktan uçmam ama en azından ayaklarım yere sağlam basar.
Beklemekten vazgeçtim, beklentilerimi boşa çıkaran insanlar yüzünden. Yazı bekliyorum, baharı, papatyaların yeniden yeryüzünü beyaza boyamasını bekliyorum ama seni asla.
Ben, beni mutsuz edenleri bile mutlu etmişim, bir kendime yetmemiş içimdeki baharlar. Şimdi yeniden yeşersin gülüşlerim gidişinle.
Gözlerim kapalı güvenip,kalbim açık sevsem seni...