İnsan bütün bir yıl sustu mu gevezeliği unutur ama konuşmayı öğrenir.
Öğrenip ölçmek istediğin nesneden hiç olmazsa bir zaman için uzaklaş. Ancak şehirden ayrıldığın zamandır ki evlerin üzerlerinde yükselen yüce kuleleri görebilirsin.
İşitilen ya da okunan her yerini düşünce çok düşünen kimseye bir zincir biçiminde görünür.
En küçük olayların bile üzerimize nasıl iz bıraktıkları bilinince, bunların çizdiği yoldan ayrılmak gerektir. Ve insan bu küçük olaylardan kurtulamaz. Düşünen adamın, yaşamak istediği her nesne üzerinde hemen hemen doğru bir fikir sahibi olması gerekir.
İsterim ki ilkin kendine saygı gösterilmekle işe başlansın: Gerisi gelir artık. Böylelikle insan başkaları için yaşamaz olur artık: Onların en az bağışladıkları da budur.
Bir büyük adamı tutanlar onu övmek için kendilerini kör etmeye alışıktırlar.