Bugün sondur belkide
Bir sonsuzluk söz konusu değil
Bilemezsin adımlarının sayısını..
İki deniz birbirine kavuştuğunda ne olur? Okyanus olur. Sonsuzluk olur.
Sayfa 7Kitabı okuyor
Şu anda avazım çıktığı kadar hıçkırıyorum.
Yaşadığım bütün yalnızlıklar senin olsun.
Pişmanlığımdan taşan suskunluğum da.
Bir umut dedim sana doğru yol aldım.
Ama yaralandım, ama kendime gömüldüm.
Seni ararken aklımı kaybettim.
Neredeyim, ya da kimlerleyim?
Biri bana aşkı anlatsın.
Çünkü benim yaşadığım aşk değil.
Bu dünya ne zaman bu kadar kötüleşti.
Konu aşk mı, yoksa ölüm mü?
Gerçekten öldürücü olan sana bakmaktı.
Yaşama sonsuzluk veren bir damla aşktı.
Seni gerçekten görmek umudun adıydı.
Sevgilim; geçmişin öncesi gelecek değil miydi?
Seni yürekten seven ben değil miydim?
Unutma; herkes seni unutsa dahi,
Ben seni son nefesime dek düşüneceğim.
Seni hiç kimse sevmese dahi,
Ben seni sonsuza dek seveceğim.
Bütün yakarışlarım yüreğimin sütüdür,
Ben çağı suçlayamam, benim nefsim kötüdür.
Yanlış adrese giden yanlış kapıyı çalar,
Çağ öyle bir ayna ki, kafaları kurcalar;
Virgül, noktalı virgül, derken bir kara nokta
Çok sesli bir hayatı vuruverir sokakta...
Anlarsın ki sonsuzluk iki dudak arası,
Mahşer günü önüne konacak faturası.
Sayfa 35 - Nar Şiir YayıneviKitabı okuyor
"... gizlinin altında muhayyileyi alabildiğine koşturan bir sonsuzluk vardır ve sen bir kere bu gizliyi yarattıktan sonra, artık onun derinliğine hudut çizmekten aciz kalırsın ve dört nala giden şüpheye dizgin vurmak senin elinde değildir."
Sayfa 258 - Ötüken
