Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.17
Sonsuzluk olsam bile kendimin içinde çok darım.
FRANZ KAFKA
E.O.
"Ağustos bir şişe şarap gibi, yudumlanıp gitti...
Çünkü sen hiçbir zaman benim değildin ki, kaybedeyim seni."
...
Birçok şarkıdan alıntı yapabilirdim sana, kitaplardan ve filmlerden. Saatlerce, günlerce, sonsuzluk bitinceye kadar konuşabilirdim seninle, konu sen olduğunda zaman kavramım kayboluyor... Ama sen ağustos olmayı seçtin, öylece geldin ve geçtin.
Vardır hep gidipte gelmeyenler, beyhude bekleyenler…
“ Rıhtımda uyuyan gemi,
Hatırladın mı engini
Sert dalgaları, yosunu,
Suların uğultusunu.
N'olur bir sabah saati
Çağırsa bizi sonsuzluk,
Birden demir alsa gemi,
Başlasa güzel yolculuk.
Yırtılan yelkenler gibi,
Enginle başbaşa kalsak
Ve bir şafak serinliği
İçinde uykuya dalsak.
Rıhtımda uyuyan gemi,
Hatırladın mı engini
Gidip de gelmeyenleri,
Beyhude bekleyenleri... “
Ahmet Hamdi Tanpınar
Ziyanı yok birazdan sular yükselir
Gittiğimiz yerde burjuva en fazla ten rengidir
Dümeni tutman gerekir içince kusman gerekir
Sonsuzluk bir okyanussa en fazla batmamız istenir
Günaydın sabah sevinci, uykulu gamze, kuyuların rüyası.. Günaydın zamanın tanrısı, ağzımda harflenen sonsuzluk, yürüdüğüm gökyüzü.. Günaydın bulut türküsü, el çırpan ağaçlar..
Yaşayan hiç kimsenin,
Anısı olmayacağız.!!
Yine de;
Sonsuzluk bizmişiz gibi,
Yaşayacağız Dünyayı..!!
Şükrü Erbaş
![[Fatih]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F518179_4db70_1613654545.jpg){kind=small}
Bir gün baksam ki gelmişsin...
Hasretin içimde sonsuzluk kadar.
Şaşırmış kalmışım birdenbire çaresiz.
Dökülmüş yüreğime gökyüzünden yıldızlar.
Yavuz Bülent Bakiler
-Yarın ne kadar sürecek?
-Sonsuzluk ve bir gün kadar.
🎬 Eternity And a Day, Theo Angelopoulos, 1998
Düzensiz bir düzende,
kırık bir dünyanın parçaları,
her bir parça bir bilmecenin kapısını çalar.
Ama kapıdan ötesi boşluk,
soruların cevapsız kaldığı bir sonsuzluk.
Rüzgarla savrulan yaprak gibi,
yönü belirsiz,
rotası kayıp.
Garip değil mi ? Yaşama sevincinin ölüm düşüncesine, ölüm korkusunun sonsuzluk duygusuna yol açması. Bizim, ölüm korkusu ve sonsuzluk isteği ile elimizdeki tek gerçek, biricik şans olan bu dünyaya sırtımızı dönmemiz... Yazık! Kimse bize sonsuzluğun kendi ömrümüz olduğunu öğretmedi. Hiçbir zaman bilemeyeceğimiz bir sonrasızlık ardında elimizde ki tek bilineni bunca aşağılamamız, suç ve günaha boğmamız ne kadar acı ve aptalca.
Ormanda takip edilen izler
Sonsuzluk ve bir gün, bir film isminden ziyade; zamansızliga taşınmış aşkların dunyasizligi imiş, şimdi anlıyorum.