İnsan, öz bilinç kaygısından, kendi yalnızlığı içerisinde kendi kendini bulamaz. İnsan varlığı mizacı gereği, kendi dışına açılmak mecburiyetindedir. Kendi dışına çıkmak için duygularını, düşüncelerini nesneleştirme güdüsü dilin varlığının tâbiliğini açıklıyor. Heidegger “Dil, varlığın ışıyarak örtüsünü açtığı yerdir” der. Bu söz kendi dimağımda