Hepimiz biliriz günün birinde öleceğimizi, onun içimizde yaşayıp büyüdüğünü, fakat rahat yaşayabilmek için onu düşünmek bile istemeyiz; sanki sonsuza kadar nefes alacakmışız gibi yaşar dururuz.
İnsan başka ülkelerde düşünceleri ile olaylar arasına mesafe koymasını öğrenir.
Ve son...
Günün huzursuzluğunu unutturan o güzel saatlere, insanın sadık dostu, suskun arkadaşı kitaplara, hep yanımızda olduğunuz, varlığınızIa bize hep yaşam verdiğiniz için teşekkürler!
Yirminci yüz yılda kitabın mucizevi varlığı olmadan ruh dünyamızın ayakta durması mümkün değildir.
Duygular ötelerdeki sevdiklerini görmek arzusunda'
Bu dünyada artık uykular kısa, gecelerle gündüzler uzun.
Sayfa 110Kitabı okudu
Eksiltili ruhlardan biri daha
Mektupları sanki bir bankacıya yazılmıştı, sürekli paradan söz eden satırlardı.
Sayfa 266Kitabı okudu
"Hayır, o bir başkasıyla sohbet ediyordu, nesnelerin ve duyguların öteki dünyasıyla.."
Sayfa 23Kitabı okudu
"Bizler 'machines a oublier' unutma makineleriyiz. İnsan öyle bir yaratık ki, biraz düşünür, çok unutur."
İnsanın çok güçlü bir hayvanın kendini koruyamamasından yararlanarak bunu bir gösteriye dönüştürmesini ben tiksindirici buluyorum.