Kapitalizm açısından sorun, kodu çözülmüş akışın devrimci gücüne
karşı daima yeni içsel kısıtlamalar koyan bir dünya aksiyomaıiğinde e- nerjiyi bağlantılandırmaktır
Bırakın binlerce hayat, sanat, dayanışma ve eylem makinesi eski
örgütlerin ahmak ve katı kibrini önüne katıp süpürsün!
Esasen bu çığlığı atmak ne kadar zor olsa da, "yaşasın çokkatlılık" demek yeterli değil. Hiçbir üpogrofik, sözllüksel ya da hatta sözdizirnsel
zekilik bunun işitilmesini sağlamaya yetmez. Çokkatlılık yapılmalı.
Postmodern mikroanalitik metotlar kullanan Deleuze ve Guattari,
toplumun moleküler düzeylerinde arzu, bilinçdışı ve bedenin toplumsal olarak yönetilmesini kerteriz alarak modernliğe ilişkin e- leşlirel teorilcştirmeler sunar. Postmodern leorisyenlerin neredeyse
tamamından farklı olarak modernliği kapitalist modernlik olarak
teorileştirirler ve Marksist söylemi basitçe teröristik bir büyük anlatı olarak suçlamaktan ziyade onunla yaratıcı bir tarzda uğraşırlar.
Nictzscheci bir beden teorisini imtiyazlı kılan bir tür Freudcu- Marksist teori yoluyla önemli sorunları ön plana çekerler. Bu sorunlar arzunun kültür, medya ve ileri kapitalizmin terapötik endüstrileri tarafından üretilmesi ve denetlenmesiyle ilgilidir. Kapitalizm ile ihtiyaçların ve arzuların denetlenmesi arasında, politik
ekonomi ile libidinal ekonomi arasında bağlantılar kurarlar. Aynı
zamanda devletlerin arzuyu denetleme ve baskıcı patikalara
yönlendirme yollarını tcorilcştirip sorunu merkezleştirici devlet
makineleri ve göçebe savaş makineleri arasındaki mücadele
çerçevesinde ortaya atarlar.
Modern toplumdan önce gelen tüm toplumlarda mübadele (exchange), henüz "değer" olarak kodlanmayan bir dizi simgesel muamele yoluyla yürütülür
Evren diyalektik değil: Denge durumuna değil, aşırılıklara doğru hareket eder; uzlaştırın) ya da senteze değil, radikal bir çatışkıya adanmıştır. Vc Kötülük ilkesinin aynısıdır. Kötülük ilkesi nesnenin tekinsiz dehasında, arı nesnenin esrik biçiminde ve özne üzerinde sağladığı
muzaflerane.stratejide dışavurulur