Minu için başkalarının emriyle giyinmek, daha doğrusu, örtünmek, örtünmediği için işini kaybetmek tam bir işkenceydi. Hele de kendi ülkesinde istediği gibi giyinebilen yabancı bir kadının yanında...
İç avluda pembe zakkumlarla çevrili yüzme havuzunu, sadece erkeklerin ve küçük çocukların kullandığını bildiğimden, içim burularak görmezden geldim.
Nikahlı eşi bu arada
Ahmet ise pencereden dışarı bakıyor - içinden gelse de- şeriat kurallarınca elimi tutamıyor, beni avutamıyordu.
Türk Sefareti’nin kapısında ve ilk kez Ahmet’in önünde duruyordum. Çünkü burası benim topraklarımın sınırıydı.
Benim için yorumsuz
Ahmet’in bakışlarından onay aldıktan sonra seve seve katılacağımı söyledim.