Şu dağlarda kar olsaydım...
Bir asi rüzgar olsaydım...
Arar bulur muydun beni,
Sahipsiz mezar olsaydım?
Şu yangında har olsaydım...
Ağlayıp bizar olsaydım...
Belki yaslanırdın bana,
Mahpusta duvar olsaydım...
Şu bozkırda han olsaydım,
Yıkık, perişan olsaydım...
Yine sever miydin beni,
Simsiyah duman olsaydım?
Şu yarada kan olsaydım,
Dökülüp ziyan olsaydım...
Bu dünyada yerim yokmuş,
Keşke bir yalan olsaydım!..
Hiç yüreği delinir mi insanın?
Sevda artık taşar mı yada?
Yıkılır mı umutlar şimşek çarpmışcasına...
Cidden insan ölür mü sevgisizlikten!!
Bağrında yetiştirdiği gülün dikeni,
Neden batar ki insana?
İnsan çok sevince değil;
Hiç sevilmeyince delirir...
Ve umutlara kestiğimiz,
Yarınların bileti, oracıkta yırtılıverir...
__Sâbr-î Cemîl_youtu.be/zkJiB8Lw8pM
Müslüm Gürses. Şu Dağlarda Kar Olsaydım..