İnsanın hayatında bir an gelirdi ki, değerli bildiği ya da öyle diye bellediği bütün ölçüler yitip giderdi.
Sayfa 51Kitabı okudu
Düşünmek bir bakıma hayal gücüne sahip olmak demektir.
Sayfa 33Kitabı okudu
"Hepimiz çamur içindeyiz, ama bazılarımız yıldızlara bakar."
Oscar Wilde
Sayfa 32Kitabı okudu
Hol yemek kokardı. Yatak odaları nem, hayalsizlik uykusuzluk, aşksızlık...
Sayfa 31Kitabı okudu
Kişinin kendi içinde bazı anlarında varlığını duyduğu bir mutluluk duygusu gibiydi.
Sayfa 29Kitabı okudu
Küçük yaşından beri yoksunluklar, fakirliğin üzüntüleri, umutsuz düzeni içinde onu yaşatan hep bu hayal gücü olmuştu.
Sayfa 15Kitabı okudu
Ömrünün tek bir anına sığıyordu o insanın varlığı...
Sayfa 14Kitabı okudu
Kendi iç dünyasındaki düzenler kurulup yıkılan, isyanlar kopup sönen bir ihtilalci. Dıştan herhangi bir insanın görünüşü altında. Zamanla bu asi kişiliğini hayatın rüzgarları farkına bile varılmadan yitirip yok edilmişti.
Sayfa 13Kitabı okudu
Artık alışkanlığa, kurulu, yıkılması zor düzene dayanan bir ruh halinin içindeydi.
Sayfa 10Kitabı okudu
Çok hayalleri olmak da ne kötü! Gerçek hayatın dışına çıkar o anlarda sanki. Oturduğu yerdedir çevresi hep o bildik çevredir, ama o başka bir dünyaya uçup gidivermiştir, orada yaşamaktadır.
Sayfa 9Kitabı okudu