Suçtu insanoğlu için güzel olan ne varsa. Hepsi sınırlıydı.Hareketler, istekler, düşler bile. Oysaki, asıl suç insanoğlunun böyle yaratılmasındaydı. Kişi bir an geliyordu, boş veriyordu herşeye. Bütün değer yargılarına arkasını çeviriyordu. Fazla incelemiyordu yaşamasını. Alışılmış düzenin dışına insandan üstün bir güç onu iteliyordu. Suç, insan olmaktı. İnsan yaratilmakti demek.
Sayfa 131Kitabı okudu
Ya sen, ya başkası! İkisi birden olamazdı. Biri ezilir, öteki ezerdi. Biri sevinir, öteki ağlardı. Biri kaybeder, öteki kazanırdı. Bu, böyleydi. Böyle olması tabiatın işiydi. Kimsenin yoktu suçu. Olsa olsa belki insan olmaktaydı suç. İnsan neydi ki? Tabiatın elinden ne yapsa kopamayan, onu aşamayan, bilgisine, aklına, düşlerine rağmen tabiatın bir parçası olduğunu bilen buna katlanan yaratık.
Sayfa 121 - Can
Kötülük diyemem ama etik açıdan doğru da diyemem
İlk defa aşkın mutluluğunu duyuyordu. Bunu iyice yaşamak istiyordu. Kötülük müydü birbirinden hoşlanan iki insanın, birtakım bağlara karşı koyarak sevişmesi?...
Sayfa 121 - Can
Bir insanın temasına, sıcaklığına muhtaçtı. Geceden, karanlıktan, boşluktan kurtulmak için...
Sayfa 116 - Can
Aşksız birleşen dudakların, vücutların iğrençliğini düşündü. Sadece beraber yaşadıkları, buna mecbur oldukları için birbirlerini seven, öpen, okşayan iki yaratık.
Sayfa 111 - Can
Boyuna kırılan umutlarını, geciken özleyişlerini, yakalayamadan kaçırdığı mutluluk fırsatlarını. Hayalleri kovmak istemişti o gece. Düşünmeyen bir kafa, işlemeyen bir akıl sahibi olmak ne iyiydi.
Sayfa 110 - Can
Şarap değildi böyle dört yanını karmakarışık gösteren. Çok içmedi zaten. Bu üçüncü bardaktı. İkinci sigara. Ama hayalde oynanan kaç bininci sahne, içte kopan ihtilaller; yıkılan, kurulan zeka anıtları.
Sayfa 108 - Can
İnsanoğlu kendisi için neler yapmazdı. Neleri yok etmezdi. Bunun iyilikle, kötülükle ilgisi yoktu. Sadece İnsanoğlu olmak yeterdi.
Sayfa 106 - Can
Suç buydu işte. Alışılmış düzenin ötesine geçmek istemekti.
Sayfa 106 - Can
Herkes hayatında muhakkak böyle birini tanımıştır
Tepeden bir gülüşü vardı. Kendisi için her şey olağandı, ama başkasına günahtı sanki. Yalnız o aldatabilirdi kocasını, yalnız o sevilebilirdi, yalnız onun uğruna erkekler yuvalarını yıkar, tehlikeli serüvenlere atılırlardı.
Sayfa 104 - Can