…yaşamayı yitirme korkusunda olursak, yaşamanın tadını çıkaramayız. Ama bunun tam tersi de söylenebilir: Yaşamaya bu kadar sıkı sarılıp, böylesine bir sevgiyle bağlanmamız, onun temelli olmadığını gördüğümüz, elimizden çıkmasından korktuğumuz içindir. Gerçek ortada çünkü: Ateş nasıl soğukla sivrilirse, bizim istememiz de kendi karşıtıyla bilenip keskinleşiyor.