Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Sudenaz

Sudenaz
@sudeshinya
Ah, insan öyle fani ki, yaşadığından gerçekten emin olduğu bu dünyada bile, varlığının tek bir gerçek iz bıraktığı bu dünyada bile, sevdiklerinin ruhunda ve hatıralarında o da sönüp kaybolacak, hem de çok çabuk!
Reklam
Biz insanlar güzel günlerin azlığından, kötü günlerinse çokluğundan sık sık yakınırız.
Sinsi bir hastalığın önlenemez şekilde her geçen gün ölüme yaklaştırdığı bahtsız birinden, hançerle işkencesine bir anda son vermesini isteyebilir misin? Gücünü tüketen hastalık, aynı zamanda ondan kurtulma cesaretinden de onu yoksun bırakmaz mı?

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ne zaman beynime bir kurşun sıkmak istesem, o bu şarkıyı çalıyor!
Hoş hayallerle başımızı döndürürken, bizi dünyanın en mutlu insanı kılan Tanrı bize nasıl davranıyorsa, biz de çocuklara öyle davranmalıyız.
Reklam
Beni yanlış anlama. Ben hiçbir şekilde umutsuzluğun son raddesindeki bir nihiliste dönüşmüş falan değilim.
Bir insanın her bir hareketine anlam yüklemek, zaten eskimiş "düşüncenin" hatası değil midir?
Yollara düşen en huzursuz gezgin bile nihayetinde yine yurdunu özler, uzaklarda boşuna aradığı mutluluğu yuvasında, karısının göğsünde, çocukların yanında, hepsini korumak adına yaptığı işlerde bulur.
Tanrı biliyor ya, çoğunlukla bir daha uyanmama arzusu, hatta ümidiyle yatağa giriyorum: Ve sabahleyin gözünü açıp yine güneşi görünce neşem kaçıyor.
Reklam
Dışa vurduğu ufak sevinçleri elinden almak için bir insana baskı yapanlara yazıklar olsun.
Gerçi dünyadaki bütün işler değersiz, başkaları istiyor diye kendi tutkusunu, kendi gereksinimini dikkate almadan, para, onur ve başka şeyler uğruna kendisini yiyip bitiren insan her zaman budalanın biridir.
Ruhları endişe verici bir tutkunun altında ezilip kederle mahvolurken, onları biraz olsun avutabiliyor muyum?
... bizimle eşit olan, örnek almamız gereken çocuklara biz kul muamelesi yapıyoruz... Peki bizi ayrıcalıklı kılan şey ne?
55 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.