"Bizim köyün ihtiyarları, eski ayı, Allah'ın kırpıp kırpıp yıldız yaptığını söylerler."
...
"Peki Allah bunu neden yapıyor?"
...
"Farkında değil misin bunun?" dedi. Şukov omuzlarını silkerek. "Görmüyor musun ikide bir yıldız düşüyor. Düşenlerin yerine yeniler gerekli de ondan."
Sayfa 114Kitabı okudu
Güneşi de zapt ettiler.
"güneş tam tepemizde."
"Eğer tam tepemizdeyse, saat on iki değil, bir'dir."
"Ama nasıl olur?" diye sordu Şukov. "Bütün ihtiyarlar güneşin en yüksek olduğu zaman on ikidir, derler."
"Bu ihtiyarların söylediği, o günden bu yana çıkan bir kanunla güneşin tam tepede olduğu saat bir'dir.
"Kim çıkardı bu kanunu?"
"Sovyet hükümeti."
...
Ama güneş de Sovyetlerin kanunu altına mı girmişti artık?
Sayfa 70Kitabı okudu
Kıymet Bilmek
Bugün verilen iyiydi. Yulaftan yapılanların en iyisi. Her zaman çıkmazdı. Günde iki sefer ya bulgur çorbası verirlerdi, ya da sulandırılmış un. Bu yulaf ezmesi daha doyurucu oluyordu. Bütün mesele de buydu işte.
Şukov çocukluğu boyunca yulafla beslediği atları düşündü. Bir gün bir avuç yulafa hasret kalacağı aklına bile gelmemişti.
Sayfa 78 - Cem yayınevi, 3.basımKitabı okudu
Sovyet hükümeti
Bu arada biri saatin on iki olduğunu söyledi.
“Her halde” dedi Şukov. “Güneş tam tepemizde.”
“Eğer tam tepemizdeyse o zaman saat on iki değil birdir.” diye bağırdı Kaptan.
“Ama nasıl olur?” diye sordu Şukov. “Bütün ihtiyarlar güneşin en yüksek olduğu zaman on ikidir derler.”
“Bu ihtiyarların söylediği” dedi Kaptan. “O günden bu yana çıkan bir kanunla güneşin tam tepede olduğu saat birdir.”
“Kim çıkardı bu kanunu?”
“Sovyet hükümeti.”
Kaptan küfesiyle dışarı çıktı. Şukov’un tartışmaya hiç niyeti yoktu zaten. Ama güneş de Sovyetlerin kanunu altına mı girmişti artık?
Sayfa 69 - Cem yayınevi, 3.baskıKitabı okudu
Bugün verilen iyiydi. Yulaftan yapılanların en iyisi. Her zaman çıkmazdı. Günde iki sefer ya bulgur çorbası verirlerdi ya da sulandırılmış un. Bu yulaf ezmesi daha doyurucu oluyordu. Bütün mesele de buydu işte.
Şukov çocukluğu boyunca yulafla beslediği atları düşündü. Bir gün bir avuç yulafa hasret kalacağı aklına bile gelmemişti.
Sayfa 78 - cem yayınevi
Soljenitsin
"Şukov gençliğinde, ne kadar da çok yulaf yedirirdi atlarına! O zamanlar aklının köşesinden bile geçmemişti, gün gelip de böyle bir avuç yulaf yiyebilmek için istekle bekleyeceği."
Sayfa 68 - Altın KitaplarKitabı okudu