Okur Takip Önerileri
Bir insanın hayatını arzuları doğrultusunda şekillendirmeye cesaret edemediği; kendi değerlerine, çocukken kurduğu hayallere veya koyduğu hedeflere sadık kalamadığı için hayatı ıskaladığı duygusuyla yaşaması kadar korkunç bir şey olamaz, sizce de öyle değil mi?
Aslında mutsuz değilim ama tam olarak mutlu da değilim. Mutluluk ellerimden uçup gitti ve bunu biliyor olmak çok korkunç bir his.
İnsan, kendini Allah’a bıraktığında, yolu nasıl da güzelliklerle doluyordu.
Çünkü insanlar olgunlaşınca, karar vermeleri güçleşir.
Allah, imtihan ederken terazisini ne de güzel kuruyordu.
Mesela o çocuk pasaklı değildi. O çocuk oynamayı sevdiği için ve hayatı doludizgin yaşadığı için çamur içindeydi.
Kusursuz insan yoktur bu hayatta. Ama kusurlarından ders alan, onları bilen ve düzeltmeye çalışan insanlar vardır.
Sen çok fazla hayat kokuyordun. Yanımda durunca kokun bana siner de, ölüm unutur beni, diye düşündüm.
Bomboş bir oda bırak kalbinde. Allah, ecelini ve evleneceğin kişiyi yazmıştır, değişmez.
