Ey korkuyu sevgi sanan aşağılık duygusu.
Siyah ve beyaz dışında renk tanımayan alacakaranlık.İki yanında iki süngüyle şımarık cesaret.Konuşmak yerine bağıran özgürlük.Ey gülerken ısıran iyilik, aşağılayan özveri, cezasız suç.
Bilmediklerime inanacağım. Yapmadıklarımdan güç alacağım. Tanımadıklarıma sığınacağım. İhtimallerle tazeleneceğim. İki vakte kadar bir adam öldüreceğim. Evleneceğim sonra. Bir cesedi tek başına taşımak zor iştir çünkü. Ve aşk.. Karşılık bulmayan iki sevgi. Mahsustan yanlış yerlere bakacağım. Çiçeklere değil vazolara şiir yazacağım. İnanmadığım şeylere inanmadığım manalar yükleyeceğim. Doğru hayatı yanlış yaşayacağım. Göz önünde görünmez olacağım..
Kaç sözcük dağarcığıyla sınıftasınız, her kitap yeni bir dünyaya açılan kapı ve öğretmen olarak kaç dünyanın kapısını aralayarak sınıfın kapısını açıyorsunuz bu çok önemli.
Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adeleti düşünmek gülünç değil mi?