Hasenâtım noksan kendim günahkâr
O zamân sinemi kaplar gam efkâr
Affet günâhımı Hak perverdigâr
Dîdelerim giryân olur korkarım
Kavruldum âlemde bir ism-i hâba
Vücûdum şehrini koydu müştâka
Adımız söylenir Sümmânî Baba
Bu ad bana buhtân olur korkarım
efkâr: Düşünceler. perverdigâr: Besleyici, rızık verici (Allah).
dîde: Göz.
giryân: Ağlayıcı, ağlama.
hâb: Uyku.
müştâk: Özleyen, göreceği gelen, can atan.
buhtân: Yalan.