Kişisel gelişim kitabı sevmiyorum. Ama bu kitap kişisel gelişim değil “toplumsal gelişim” kitabı. Öyle tespitler var kiii bu zamanda böyle cesur adamlar kaldığına pek ihtimal vermezdim yazarı okumasaydım eğer.
Eğitim videoları bulunuyor, rastlamış ama izlememiştim. Bu kitapla keşfettim. Sivri dilli insanları ayrıca bir sevdiğim doğrudur zaten, çekiyoor.
Okumak için arandığım bu kitap bana minik bir adam tarafından hediye edilmişti, içine doğmuş gibi bu kitabı seçen sevgili öğrencim Güney. :)
Ve ben Trabzon gezimde okumuştum. Trabzon, Süpermen, otobüs durağı ve yaşlı tatlı bir amcayla aramızda geçen dialog... :) Bunların da bir esprisi vardı ama şimdilik beklemede, bakalım... :)
Uğur Böceği Projesi ve Derneği... Harika bir oluşum, ait olduğum, içinde olmam gereken yer olarak gördüm. Ben de Türkiye için “uğur böceklerinden biri” olabilirim belki de. ;)
Yazarın okuduğum 2. kitabı olup, kızına ithaf etmiş bu kitabı. Bu zamanda oturup kitap yazıp, kızına ithaf eden adamlar kaldı mı sorusunu zihnimde tekrarlatan değerli insan.
Sırf bunun için bile takip edebilirim sizi.
Ne diyoruz o zaman?
Diyoruz ki girişimcilik, iş kalitesi, dürüstlük, yurt sevgisi ve hoşgörü daha çok, daha çok hayatımızda bulunsun.
Üslup o kadar eğlenceli ki bu kavramlar içimize tatlı mı tatlı daha fazla yer ediyor, kesinlikle tavsiye ediyorum.
Unutmadan bence de Süpermen Türk olsaydı pelerinini kesinlikle annesi bağlardı. (:
Bağımsız, öz güvenli, kendi kendini idare edebilen, ifade gücü olan, özgür ruhlu çocuklar yetiştirebilmemiz dileğiyle diyerek kapatıyorum.
