İnanıram, bu sözlərin səmimidir, həqiqətdir,
Fəqət bizdə əhdimizi tez-tez qırmaq bir adətdir.
Hər bir arzu hər insanda yaddaşının köləsidir,
O, vüsətdən doğulsa da, zəiflikdən öləsidir.
Kal meyvətək tufan onu budağından sala bilməz,
Yetişdimi tufansız da budağında qala bilməz.
Söz veririk, vəd edirik, düşünmürük suçumuzu,
Unuduruq özümüzün özümüzə borcumuzu.
Ehtirasla can atırıq bir məqsədə zaman-zaman,
O ehtiras soyudumu o məqsəddən qalmır nişan.
Deməli, ümid etmək olar ki, böyük bir adamın xatirəsi dünyada özündən yarım il artıq yaşaya bilər, ancaq, məbədlər tikdirməlidir, yoxsa heç kim onu yada salmayacaq.