Süreyya Berfe
Sabaha karşı yapayalnız yürüyorum.
Beni buraya bağlayan hiçbir şey yok.
Yürüyorum.
Bir yamaçta tek başına sarı çiçeklerle görüldü.
Issız bir kumsalda kapanmış ağlarken görüldü.
Metropolümüzün kalabalığına perde aralığından
bakarken görüldü.
Yavaş akan bir ırmakla akarken görüldü.
Yuvasından kaçmış bir yavruyla korkarken görüldü.
Sevinçten ve coşkudan ölürken değil, yaşarken
görüldü.
Neydi o?
Bilinmiyor
ama görüldü.
Süreyya Berfe