Yıldızların uyuduğu, sessiz, kara
Dalgalarda Ofelya iri bir zambak,
Yüzüyor duvaklı, uzanmış sulara...
-Avcı borularının ezgisinde bak.
Bin yıl geçti, Ofelya yine üzgün,
Uzun sularda kefen gibi akıyor.
Bin yıldır, gündüz gece, deli gönlünün
Hüznünü meltem yellerine döküyor.
Açıp sularda salınan tüllerini
Beyaz göğüslerini öpüyor
duble II: evet, korku tabii kötü bir şey. adamın böyle adamın ruhunu böyle didik didik eder, kemirir içini tabii.
duble I: evet ama ben korkmam.
duble II: nasıl korkmazsın lan? ben olmasam sen korkudan-
duble I: şşh, sus tamam mı? löm löm konuşma. ben korkmam oğlum, ben korkmam. sen olmasan ben hiç korkmam. sen olmasan ben n'apardım biliyor musun?
duble II: n'apardın lan?
duble I: sen olmasan ben kendimi görürüm oğlum. kendimi bilirim, tamam mı? ve ben sonumu düşünmem. ben sonumu düşünmem, sus.
(duble ilacı içer)