Adını söylemek istemiyorum
Her hecesi amansız bir kor dudaklarımda
Her harfine yıllardır şimşeklerle yarıştım
Zindanlara karıştım, ölümlerle tanıştım
Adını söylemek istemiyorum...
-Şeyhim has bahçemize haramiler dadandı! Ne buyurursunuz
-Niye , senin kaybedecek bir şeyin mi var
-Yok şeyhim! Bir kuru can, o da yolunuza fedadır
- ‘’Sen yoluna bak evlat! Haramiyi İpek yüklü kervanı olan düşünsün’’
Biliyorum
arkana bakmadan gitmeyi göze aldığın zamanlar olacak. Devamını bilmediğin bir filmi izlemekten vazgeçeceksin belki de sırf canın öyle istediği için.
Oysa bilmelisin, hayat öyle bir yer değil. Bazen biriyle canının sıkıldığı anları bile özleyebilir insan.
Biliyor musun Ayten, bu dünyada ayakta durabilmek için bir şeylerden destek almak gerekir. Masalar ayaklarından, köprüler direklerinden destek alır. sen gidince, ben nasıl ayakta durayım?