Hayatınının Yarısını Kitap Okumakla Geçirenlerin Çok İyi Bildiği 17 Şey
1. Kitap okumak sizin için hiç bir zaman boş zaman aktivitesi olmamıştır. Tam tersi kitap okumaktan artan zamanı boş zaman olarak görürsünüz.
2. Kitap okumak için özel bir yere ihtiyaç duymazsanız. Metroda, otobüste, sokakta, vapurda her yerde kitap okuyabilirsiniz.
3.
Hayattan kitabı çıkarın geri neyi kalır ki? Sanırız, Anna Quindlen'in "Kitaplar uçaktır ve tren ve yol. Onlar gidilecek yerdir ve yolculuk. Kitaplar evdir." sözü bizim yapmak istediğimiz şeyi tam olarak özetliyor. Kitaplar her şeydir, siz ne isterseniz o'dur.
Benzemez insan dostlarıma/ Ağaçlar gölgesini esirgemez/ Güneş köpeğimden daha sadık/ Dizlerime sıçrar ellerimi ısıtır/ Karşılık beklemeden/ Hele kuşlar/ Avcılara bile kin beslemezler.”
Oktay Rıfat'ın “Gün Sonu Konuşması” şiiri böyle biter. Mahsusmahal için aklımda harfler, kâğıda, dünyaya, insana her baktığımda, bu dizeler sözden önce halkalandı
Naruto' nun 15 yıllık manga serüveni bitti. Benim hayatıma 4-5 yıldır yer alıyordu. Bunu manganın son sayısını 6-7 kere okuduk sonra ancak şimdi tam olarak kabul edebiliyorum. Naruto' yu basit bir anime gözüyle bakılmaması gereken animelerden biri hatta ortaokul veya lise çağından başlayıp geri kalan bütün yaşları kapsayacak kadar geniş bir konu çok hoş bir felsefesi var. Azim , kararlılığın arkadaş sevgisi ve sadakatin ,bazen hayatta kötü bir olayın veya kişinin aslında dünyada dengenin sağlayabilmek ve toplumu veya sevdiği insanları koruyabilmek için yaptığını , huzurun farklı bakış açılarıyla getirmeye çalışan düşüncelerin , korkunun olaylara bakış açısından kaynaklanabileceği karşılıklı anlayışın korkuyu silebileceğini bir insanın yalnızlığı ve acısı genelde o o duyguları yaşayanın tam olarak idrak edebileceği ve benim şimdi aklıma gelmeyen bir sürü konuyu(700 sayı mangası bitmeyen animesiyle baya geniş bir hikayesi var) işlendiği güzel bir mangaydı.
Erdal ..
Mamak Askeri Cezaevi'nde idam hükümlüsü bir gencin, Erdal Eren'in son fotoğraflarını çekmiştim yıllar önce.
Yarım saat kadar yanında kalıp, koşullar elverdiğince konuşup, yaklaşık 2 'makara' fotoğraflayıp ayrılmıştım oradan.
Deklanşöre son defa basıp, parmaklıklar arasından 'sessiz sitemsiz' bakışını dondurduğum o günün gece yarısında
Heykeli dikilen bir köpeğin hikâyesi...
1924 yılında Tokyo Üniversitesi'nde görev yapan Japon profesör Hidesaburo Ueno, küçük bir köpek yavrusu edindi kendine.
Profesör Ueno, Japonca'da ‘sekiz tane' anlamına gelen Hachiko adını koydu köpeğine...
Beraberliklerinin sadece bir yıl süreceğini bilmiyordu. Ama o bir yılda dünya tarihine geçecek,