Tekrardan bir ayın ilk günü..
Yine geçip giden 30 güne bakış ve ben nasil gecirdim ki bu kocaman ayı sıkıntısı ve tekrardan bu sefer daha farkli olacak diye inanmasan da yeşeren bir duygu. Böyle bir döngünün bir noktası işte bugün
Yine belki birseyler karalarim dedigim defterin kapagini tek kelime yazamadan kapattım. Hisleri ve düşünce akışındakileri ifade edebilmek zor zanaat. Kitaplardan bunu yapabilmesini umuyorum o yüzden. Karakterin o halini bana tamamen geçirmesini bekliyorum. Bunu yapabilenler iyi yazar tıpkı
Yan masadan gelen anlamsız cümlelerden büyük defter- kanıt kelimelerini duyunca kulak kabartıp hiç tanımadığın birinin ‘kitabın 3. bölümünün başlarında olaylar karşısında kendimden geçtim’ sözlerine kendi kendine evet evet ben de dedirtecek bir kitap.
Eylül romantizmi geldi galiba ve insana durup geriye bakmak hayata dair tüm hatıralarıni buruk bir gülümsemeyle gözden geçirmek farkli hissettiyor. Nasıl tarif edilir beceremem ama Yüzyıllık Yalnızlığı bitirip kapağını kapattiğindaki gibi bir his….