Geçen gün Boğaz’dayım. Aşık olduğum, yalnız gezdiğim günleri düşündüm. Ve kendi kendime ‘yarabbim dedim, acaba genç bir aşık bir gün buralarda tıpkı benim on on beş sene evvelki halimde dolaşırken benden bir mısra okuyacak mı?’ Ebediyet işte bu! Eğer böyle bir şey olursa vallahi mezarımda dönerim.
En güzel romanı kendi gözkapaklarımızın arkasında geçmiş günlerimizden birisini yahut birçoğunu kendisinde toplayan bir hayalini seyrederken yazıyoruz.
“Altmış yaşında kitaplarımın tab’ı için imkân arıyorum. Ne hazin.”