İrade gücü denen bir şeyi suçlamak ve birey, bu sihirli ve görünmez güçle dürtülerin üstesinden gelmeye bir şekilde muktedirmiş gibi davranmak, faydalı bir icat. Bu icat olmadan, hiçbir suç, kınama ve kimi şeylerin cezalandırılması gerektiğine dair evrensel bir anlaşma olamazdı. Ve gerçektende sınırlandırıcı olan bu güçler olmaksızın, dürtülerimiz daha az bastırılmış ve olduklarından daha yıkıcı olurlardı. İrade gücü illüzyonu, pratik bir hayal."
DKY
irade bi illüzyondur
Kendimizi, insanların, sadece ahlâk veya irade gücü veya ikisinin birleşiminin derecelerine göre farklılık gösterdiğine ikna ederiz. Fakat dürtüler gerçektir ve her birey için alabildiğine farklılık gösterir. Ahlâk da, irade gücü de illüzyondur. Herhangi bir insanoğlu için, daima en yüksek dürtü kazanır ve irade gücü buna asla dâhil olmaz.
İrade bir illüzyondur."
DKY
obez doa'ya bi soru
"Fazla kilolu birini gördüğünde, onun irade gücü hakkında ne düşünürsün?"
"Pek yok diye düşünürüm," dedim.
"Neden böyle düşünürsün?"
"Üçüncü dondurma kâsesini reddetmek ne kadar zordur ki? (..)"
DKY
"Mutlak güce sahip bir varlık için sadece tek bir dürtü düşünebiliyorum. O da kendini yok etme dürtüsü."
DKY
Dindar insanlar, dindar olmayanlara kıyasla daha mutlular, daha uzun yaşıyorlar, daha az kaza geçiriyorlar ve beladan uzak duruyorlar. Toplumun bakış açısından, din işe yarıyor."
DKY
Saldırdığın şeye dönüşmek, insani bir eğilimdir.
DKY
Şüpheciler de dahil olmak üzere herkes, kendi görüşleri ile uyuşan illüzyonlar üreteceklerdir. Normal ve sağlıklı bir beyin, böyle işler. Şüpheciler, benlik illüzyonundan muaf değillerdir."
DKY
Herhangi bir insanın yapabileceği en iyi şey, günü atlatmasına yardımcı olacak illüzyonu seçmek.
DKY
Tanrı'ya inanç, dünya üzerindeki şu kısa yaşamın uyanık geçirilen her anını etkileyecek, yüzde yüz takıntılı bir adanmışlık gerektirir.
DKY
eğer insanlar gerçekten iman ediyor olsalardı, zıvanadan çıkarlardı
Dört milyar insan Tanrı'ya inandığını söylüyor fakat çok azı gerçekten inanıyor. İnsanlar Tanrı'ya inansalardı, hayatlarının her dakikasını bu inancın izinde yaşarlardı.
Zenginler servetlerini ihtiyacı olanlara verirlerdi. Herkes, doğru dinin hangisi olduğunu belirlemek için zıvanadan çıkardı. Hiç kimse, yanlış dini seçmiş olabileceği ve sonsuz lanetlenme, kötü reenkarnasyon ya da tasavvur edilemeyen başka sonuçları seçmiş olabileceği düşüncesiyle rahat yaşayamazdı. İnsanlar hayatlarını, başkalarını da kendi dinlerine geçirmeye adarlardı.
DKY
on yedinci yasimin basini oksuyorum sahiden.
Hayatım üzerinde hiçbir kontrolüm olmadığına inanmaya hazır değildim.
DKY
Gerçeklik, bir tesadüf olmak için fazla iyi tasarlanmış.
DKY
"Tanrı'nın dürtüleriyle ilgili bildiğim bir şey var; bizi seviyor olmalı değil mi?"
Dünyadaki bütün problemleri düşününce buna ben de ikna olmamıştım fakat ne yanıt vereceğini merak ediyordum.
"Sevmek mi? insan olarak anladığın şekildeki sevgiyi mi kastediyorsun?"
"Şey, tam olarak değil fakat temel olarak aynı şey. Yani, sevmek sevmektir."
"Bir beyin cerrahı, sana beynin belirli bir bölümünün sevme yetisini kontrol ettiğini söyler. O kısım zarar görürse, insanlar sevmekten, başkalarıyla ilgilenmekten aciz olurlar."
"Yani?"
"Yani, bizim küçük beyinlerimizin ürettiği sevginin, sınırsız gücü olan bir varlığın deneyimlerinin ürettiğiyle aynı olduğunu düşünmek çok kibirli bir tutum değil mi? Mutlak güce sahip olsan, neden kendini küçük sinir hücreleri kümesinden oluşturulmuş bir şey için sınırlarsın ki?"
DKY
Tanrı insanlara özgür iradeye sahip olduklarına dair bir illüzyon vermiş olamaz mı?
DKY
kulağa doğru gelmek için tasarlanmış yaratıcı palavralar.
DKY