"Neden kopyamı umursayayım ki? O başka bir adam."
"Bu ayrım, bir illüzyon. Şimdiki hayatında, vücudundaki her hücre defalarca öldü ve yenileriyle yer değiştirdi. Şimdiki vücudunda, doğduğun anda olan hiçbir şey yok. Orijinal bir ekipmana değil, yalnızca yedek parçalara sahipsin; yani tüm pratik amaçlar için, sen zaten bir önceki versiyonunun kopyasısın."
"Evet ama anılarım benimle. Uzak bir gelecekteki kopyam, bu anıların hiçbirine ve tüm hayatımı kapsayan hislere sahip olmayacak," dedim.
"Gelecekte pek çok kopyan olacak; sadece bir tane değil. Bazıları seninkine benzer hisler ve anılarla, benzer bir hayat yaşayacak. Kopyalar senden sadece prensipte farklı olacak, pratik anlamda değil."
Işığın içinde kodlanmış hakaret, bir ufuk çizgisinden daha gerçek değildir. Olasılığın, benden sana doğru gerçekleşen saf transferidir. Hakaret zihnine kaydolduğunda, fiziksel şeyler olmaya başlar. Kızabilirsin, ensene ve alnına ateş basabilir. Bana yumruk bile atabilirsin. Işık, olasılığın elçisidir fakat ne ışığın, ne de mesajın kütlesi vardır.
"Güneş ışığının sıcaklığını hissettiğimizde, yükselmiş olasılığın etkisini ve bu nedenle de deri hücrelerimizin yükselmiş aktivitesini hissederiz; derimize çarpan fotonların etkisini değil. Bilim insanları bize, fotonların kütlesi yoktur, der. Bu da, kavram anlamında var olmanın haricinde, var olmadıklarını söylemenin bir diğer yoludur."
Tanrı'nin enkazı
Hayatım üzerinde hiçbir kontrolüm olmadığına inanmaya hazır değildim. "Belki Tanrı ruhumu yönetiyor," dedim.
"Eğer Tanrı ruhunu, ruhun da beynini yönetiyorsa, sen Tanrı'nın kuklasından daha fazlası değilsin. Bu durumda da özgür iraden varmış sayılmaz, değil mi?"
Sayfa 118 - DKYKitabı okudu
"Ruhun hareketleri kurallar tarafından kontrol edilmiyorsa, bu ruhun rastgele hareket ettiğini gösterir. Diğer tarafta, ruhun kurallar tarafından yönetiliyorsa ve karşılığında da seni yönetiyorsa, o zaman özgür iraden yok. Programlanmışsın. Bunun bir arası yok; hayatın ya tesadüfi ya da önceden belirlenmiş. Hangisi?"
Tanrı'nin enkazı
"Özgür iraden nerede?" diye sordu ihtiyar. "Beyninin bir parçası mı, yoksa bedeninin dışından kaynaklanıp bir şekilde davranışlarını mı kontrol ediyor?"
"Birkaç dakika önce bu sorunun yanıtını bildiğimi söylerdim. Fakat siz bazı varsayımlarımdan şüphe etmeme sebep oluyorsunuz."
"Şüphe etmek iyidir," dedi. "Fakat söyle bana, özgür iradenin nereden geldiğini düşünüyorsun?"
"Beynimden geldiğini söyleyeceğim. Yani beynimin bir işlevi olduğunu. Daha iyi bir yanıtım yok."
"Beynin bazı açılardan bir makine gibi öyle değil mi?" diye sordu.
Bu hileli bir soru gibi göründü, bu yüzden biraz kıpırdandım. "Beyin tam olarak bir makine gibi değil."
"Beyin, hepsi de fizik yasalarına uyan hücrelerden, sinir hücrelerinden, kimyasallardan, geçiş yollarından ve elektriksel aktiviteden oluşur. Beyninin bir parçası, belirli bir şekilde uyarıldığında, dilediğince tepki verebilir miydi? Yoksa her zaman belirli bir şekilde mi tepki verirdi?"
"Bunu test etmenin bir yolu yok. Kimse bilemez."
"Yani sadece test edilmiş şeyleri bilebileceğimize mi inanıyorsun?" diye sordu. "Öyle demiyorum."
"O zaman bir şey söylemiyorsun, değil mi?" Sanki öyleydi.
Sayfa 100 - DKYKitabı okudu
...zaman, bir şeylerin diğer şeylerle karşılaştırıldığında nasıl değiştiğine dair oluşturulmuş insani bir kavramdır. Eğer evrendeki her şey ortadan kaybolursa, diğer şeylerle karşılaştırıldığında değişecek bir şey var olmaz; bu yüzden de zaman yoktur.
AJKNFDIPJSOFDNOEJDMSDÖPOMKD
Tanrı'nın Enkazı normal yayıncılık kategorilerine uymuyor. Malzemenin kurmaca olup olmadığı konusunda bile bir anlaşmazlık söz konusu. Karakterler var olmadığı için, ben kurmaca olduğunu iddia ediyorum.
DKY
İnsanlar farklı farkındalık seviyelerinde var olurlar.
Popüler insanların hepsi boş boş gevezelik eder fakat benim genellikle söyleyecek ilginç bir şeyim oluyor.
Olasılık, evrendeki yaşayan veya yaşamayan, yakın veya uzak, büyük veya küçük, şimdi veya herhangi bir zamandaki her şeyin rehber gücüdür.
Her şeyi bilen, her şeyi yaratabilen, her şeyi yok edebilen bir tanrıya ne, ilginç veya önemli gelebilirdi. 'Önem' kavramı, hayatta kalabilmek için seçimler yapma ihtiyacımızdan doğan insani bir şeydir. Mutlak güce sahip bir varlığın bir şeyleri derecelendirmeye ihtiyacı yoktur. Tanrı'ya, evrendeki hiç bir şey bir diğerinden daha ilginç, daha değerli, daha gerekli, daha tehdit edici veya daha önemli gelmezdi.
Algılarımız şaşılacak şekilde esnektir, konforlu bir illüzyonda güvenli bir liman bulana dek, dünya görüşümüzü otomatik olarak ve sürekli değiştirir.
Tanrı’nın, bizim gibi düşündüğü için, kayaların, ağaçların, bitkilerin ve hayvanlarınkinden çok, bizim yaşamlarımızla ilgilendiğine inanırız.
Sadece inanıyormuş gibi yapıyorlar çünkü bunu yapmakta dünyevi faydalar mevcut.