Yok dünyadan haberin..
Bir fabrika paydos ederken ortalığa çöken hüznü bilmiyorsun..
Bilmiyorsun suya bırakılmış kâğıttan kayıkların gerçek anlamını..
Rüzgârda uçuşan torbaları..
Moloz dökülmüş arsaları..
Ertesi günü boşver.. Bulaşıklar yine birikecek, tabaklar tekrar dolacak,tekrar sevisecek ve tekrar yitireceksin.. Her akşam yeni bir intihar ve her sabah yeni bir doğum biçimidir.. Dediğim gibi tüm o talihsiz adamları anlıyor olmanın tatmini içindeydim..
Surların oradan geçerken elimi camdan çıkardım, berduşlara ve şarapçılara neşeyle el salladım, şu dünyada hala biraz
ruh ve ateş kaldıysa onların yüzü suyu hürmetinedir çünkü, onlardan alınır ruh ve ateş, gelip geçen arabaların içindeki sik sok dertlere dalmış insanlardan değil, kardeşlerimdi onlar benim, manevi kardeşlerim. Kardeşliği aynı anneden doğmak zannediyorsanız anasını sikeyim öyle kardeşliğin, dünyanın bütün kötülükleri aynı kazanda kaynarken sen ateşini kimden aldın, ruhunu kimle bölüştün, eksiksiz ve sadeleştirilemez olanın peşine kimle düştün, yıldırımlar düşerken kimdi elini tutan, kim açtı sana yüreğini karşılıksız, kim savundu seni herkese ve her şeye karşı tek başına, odur senin kardeşin, gerisi kan soyudur, miras hukukudur, babadan kalan arsayı kat karşılığı müteahhide vermektir, götünüze sokun o binaları şimdi, götünüze sokun öyle kardeşliği, beton mikserleriyle beraber..
Okur Takip Önerileri
Yaşamınızda, rayından çıkabilecek şeylerin hepsini fark ettikten sonra, hayat yaşanılır olmaktan çıkar. Daha çok beklemekle geçer. Kanseri beklemekle. Bunamayı beklemekle.
Yer ve zaman duygusunu kaybettiğinden evin içinde bile kayboluyordu.
247 syf.
·
Puan vermedi
