Aaa bu ben :D
Gözünüzün önüne şu sahneyi getirin: Adamın teki işe giderken bir fırının önünden geçiyor. Mis gibi tarçın kokusu yol boyunca peşinden geliyor. Duruyor. Tereddüt ediyor. Derken vitrine bakıyor. Işıl ışıl parlayan şeker kaplamalar. Sıcacık, tereyağlı çörekler. Bir tutam şeker serpilmiş, nar gibi kızarmış çörekler. Fırından içeri giriyor. Bir tane tarçınlı çörek istiyor. Diyete yarın başlarım artık, diyor içinden. İnsan bir kere yaşıyor şu hayatta. Hem zaten bugün istisna. Hava çok soğuk ve bir saat sonra zorlu bir toplantıya gireceğim.
