Bir olaya Tepki Ayrıdır , Tepkiyi Şova dönüştürup beğeni peşinde koşarak kendini tatmin etmek ayrı .
Çok hassas bir nokta var arada !
Biri Haysiyet , Diğeri haysiyetsiztir.
Hak dışında söylememek, yada susmak.
Egolarını sizin üzerinizden tatmin etmeye çalışan hiç bir insana taviz vermeyin...
Yapuşturun ağzının ortasına gerçekleri...
🤦😊
#izzet
#iffet
#şecaat
Bazen yazmaktan uzaklaştığımda "Ben yazmak istemiyor muyum acaba? Sadece egomu tatmin etmek ve var olduğumun kanıtını inşa etmek için mi yazmak istiyorum?" diye düşünüyorum ama şu sıralar yaratıcılık-yalnızlık üzerine düşünüyorum ve sanırım yazmak için yalnız kalabilmek gerekiyor. Yalnızlık derken aslında Nihan Kaya'nın yatay-dikey kavramlarını da düşünüyorum. Yatay hayatla bağlantımız fazla olduğunda dikeye yönelip derinleşemiyoruz. Mesela finallerden yüksek almam ve bunun için çalışmam gerektiğini düşünmek yatay bir durum ve dikeyden uzaklaştırıyor beni.
Güç bana gore degildi insani ezmek onun bunun parasinla egolarıni tatmin etmek bana gore degildi..
"Türkçülük, memlekette toplumsal bir adalet olmasını ister ve gerçek adaletin toplumsal olduğu inancındadır. Millet fertlerini sağlık, geçim ve gelecek bakımından tatmin etmenin milliyetçilik şartlarından olduğu meydandadır."
Hüseyin Nihal Atsız
KENDİNİ ÖZLEMEK
Aslında insan, fark etmeden de olsa en çok kendini özler. Ben özlemi, öylesine derindir ki insanın, yaşadığı anın yani şimdiki zamanın içinde bunu tatmin edebilmesi için çok ciddi bir farkındalığa sahip olması gerekir. Eğer bu farkındalığımız yoksa andan tat almamız çok zordur. Bu yüzden beklentilerimizi ve umutlarımızı geleceğe yöneltiriz.
Zaman Yönetimi
📌En uzun ama en kısa, en hızlı ama en yavaş, küçük şeyleri yutup büyük şeyleri daha da büyüten şey nedir?
🟢Herkesin eşit sahip olduğu tek şey: ZAMAN🌱
🔸Hepimizin her gün 24 saati var.
🟢Bu süreye falanca kişi bir yığın iş sığdırırken ben ne yapıyorum?
⏩Önemli-acil iş ayrımı
Önce kendimize bazı sorular soralım:
1) Zamanımı en etkili şekilde
İnsanın hayattaki en büyük arzusu esasen keşfetme arzusudur ve bunu tatmin ettiği sürece heyecanla daha fazlasını ister. Tevekkül ederek çıktığın her yolculukta, her kapının ardından ne çıkacağını görmek ve her kapattığın kapıdan sonra yeni bir insana dönüşmek, daha çok ve daha çok deneyim kazanmaktır.
Olduramıyorum, yapamıyorum bir şeyleri. Neyi diye sormayın. Onu bile bilmiyorum. Hayatımın kontrolü ellerimin ucunda sanki, tutamıyorum. Gücünü kaybediyor parmaklarım. Bırakmaması için ikna etmeye çalışıyor beynim. Kalbim desen hissetmesi gerekleri pompalıyor. Bırakırsa hepimiz biteriz, diyor vücudum. Zihnim gürül gürül akan bir şelale misali, arkada açık kalan, bilgisayarın şarjını yiyip bitiren o sekme gibi; hep çalışıyor. Durdurmaya çalışıyorum, yok olmuyor.
Zihnimden akan düşünceler durmuyor. Sonra anlıyorum nedenini. Noktayı kaybetmişler. Her yeri aramışlar; yastıkların altını, koltukların kenarlarını, o el girmeyen çekmeceye bile bakmışlar ama yalnızca çekirdek kabuğu ve bir sayfa not bulmuşlar. Çekirdek kabuğunu koltuğun o el girmeyen ama çerezler için özel bir kontenjanı olan o aralıktan bulmuşlar. Not kağıdını ise o el girmeyen çekmeceden bulmuşlar. Evin genç kızı yazmış. Orada bulunamayacağını düşünmüş belli ki. O da olmuramamış olacak ki taşmış kağıda.
Ne yaptılarsa bulamamışlar noktayı; virgül varmış, ünlem varmış, noktalı virgül, iki nokta üst üste bile varmış ama nokta yokmuş.
Aman aman iki nokta üst üste en tehlikelilerden. Hep bir açıklama bekler. Düşünceler akar da akar. Soru işaretini hiç sorma. Önce soru sorar, tatmin olmaz cevaptan bir daha bir daha…
Ahaa! En iyisi üç nokta. Devamı var ama sonra.